خشکسالی در قلب پرسپولیس

بهروز رسایلی

  نمایش‌های پرسپولیس در هفته‌های اخیر طراوت کافی را نداشته و همزمانی آن با چند نتیجه بد در لیگ و آسیا، کم‌کم صدای انتقادات را بلند کرده است. چنین عملکردی حتما دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد و متهم ردیف اول هم سرمربی تیم است اما به‌نظر می‌رسد یکی از مصایب تیم، عملکرد هافبک‌های میانی آن باشد. شاید باور نکنید اما آمار می‌گوید همه هافبک‌های میانی پرسپولیس روی هم در این فصل، چه در لیگ و چه آسیا، فقط یک پاس گل ارسال کرده‌اند؛ کارنامه‌ای غم‌انگیز که نشان می‌دهد چرا حال خیلی از هواداران پرسپولیس پای مسابقات این تیم خوب نیست.

   کرنر صادقی و دیگر هیچ
در مسابقات این فصل لیگ برتر کلا در مقابل نام بازیکنان پرسپولیس 6پاس گل ثبت شده. هر یک از 3مهاجم پرسپولیس یعنی علی علیپور، عیسی آل‌کثیر و لوکاس ژوآئو یک پاس گل داده‌اند، 2مدافع تیم یعنی محمدحسین کنعانی‌زادگان و سهیل صحرایی هم نفری یک پاس گل داده‌اند و تنها هافبکی که اسمش در این فهرست به چشم می‌خورد سعید صادقی است؛ کسی که کرنر ارسالی او برای ایوب عملود در بازی با تراکتور منجر به ثبت گل مساوی شد. در آسیا هم پرسپولیس کلا 2گل زده که هر دو را وحید امیری ساخته؛ یکی مقابل پاختاکور که پاس پشت زیبای وحید به علیپور منجر به گل شد و دیگری هم اوت دستی این بازیکن در بازی با الغرافه قطر که فرشاد فرجی آن را تبدیل به گل کرد. آیا باور می‌کنید این همه هافبک پرسپولیس، از سروش رفیعی و یاسین سلمانی و محمد خدابنده‌لو تا عناصر دفاعی‌تر همچون سعید مهری و مسعود ریگی هیچ نقش مستقیمی در ثبت گل‌های این فصل تیم نداشته‌اند؟

   افت فردی
حتما یکی از دلایل ثبت این آمار بد، افت فردی بازیکنان است. شاخص‌ترین بازیکنی که این اواخر اسمش زیاد به گوش رسیده، سروش رفیعی بوده است؛ بازیکنی متشخص و دوست‌داشتنی که در بحث فنی، هر روز کفه منتقدانش سنگین‌تر می‌شود. تصور کنید او در لیگ برتر 18ماه است گل نزده و 13ماه است پاس گل نداده! میلاد سرلک هم که از این فصل دوباره به پرسپولیس برگشته، هیچ نشانی از دوران اوجش ندارد. در مورد وینگری مثل فرشاد احمدزاده هم خیلی‌ها می‌گویند فوتبالش تمام‌شده و بازگشت چندین باره‌اش به پرسپولیس در این مقطع، اتفاق مثبتی نبود.

   سردرگمی تیمی
بخش دیگری از این داستان هم به‌خاطر تاکتیک‌های کادرفنی است. چیزی که به‌صورت غالب در پرسپولیس دیده می‌شود، حذف هافبک‌های میانی از جریان بازی است. خیلی اوقات دیده می‌شود مدافعان پرسپولیس به‌طور مستقیم و بلند توپ را برای مهاجمان یا وینگرها ارسال می‌کنند و به این ترتیب مجالی برای بازیسازی هافبک‌ها باقی نمی‌ماند. از سوی دیگر دگرگونی‌های بی‌پایان در ترکیب اصلی هم فرصت هماهنگی بازیکنان و افزایش هارمونی آنها را از بین برده است. درنهایت هم گاریدو گاهی از بازیکنان در پست‌های غریبه استفاده می‌کند که کارایی آنها را کاهش می‌دهد. مثلا می‌دانیم امید عالیشاه بازیکن مؤثری برای پرسپولیس است و مخصوصا وقتی لب خط مورد استفاده قرار می‌گیرد، زهرش بیشتر می‌شود اما این فصل او را بیشتر در میانه میدان دیده‌ایم؛ سرگردان و پریشان. همه اینها دست به‌دست هم داده تا شاهد چنین شرایطی در پرسپولیس باشیم.

50درصد آف!
پرسپولیس در این فصل کم مشکل داشته، مصدومیت گاه و بیگاه بازیکنانش هم حسابی برای این تیم دردسر درست کرده است. خیلی در مورد اوستون اورونوف صحبت می‌شود و البته این هفته‌های اخیر غیبت محمدحسین کنعانی‌زادگان هم به تیم ضربه زده. با این حال یک مورد عجیب، به ایوب عملود مربوط می‌شود؛ مدافع راست مراکشی که با کلی امید و آرزو جذب شد تا جای خالی دانیال اسماعیلی‌فر را پر کند. ایوب البته فوتبالیست بدی نیست اما دائما مصدوم بوده و عجیب اینکه سیر آسیب‌دیدگی‌هایش هم مشخص نیست. به‌عنوان مثال او پیش از بازی با الغرافه مصدوم و غایب بود، به این مسابقه رسید و دقایقی هم بازی کرد ولی دوباره آسیب دید و دیدار بازي با گل‌گهر را از دست داد! در شرایطی که پرسپولیس تا قبل از بازی با تیم سیرجانی در 12مسابقه معادل 1080دقیقه به میدان رفته، ایوب فقط 496دقیقه در میدان حاضر بوده و بیش از نیمی از مسابقات تیمش را از دست داده است.

گل یا پوچ با آقای گاریدو
سیستم چرخشی سرمربی پرسپولیس گیج‌کننده است. او بعضی از بازیکنانش را هفته‌ها پنهان می‌کند و اجازه دیده‌شدن به آنها نمی‌دهد
لیست خط‌خورده‌های پرسپولیس برای بازی امروز مقابل گل‌گهر، لیست عجیبی بود که واکنش‌های زیادی را از سوی هواداران پرسپولیس و کارشناسان به‌دنبال داشت. سروش رفیعی و لوکاس ژوآئو بعد از مدت‌ها حضور در ترکیب سرخپوشان این‌بار خارج از لیست قرار گرفتند تا شائبه‌ها و گمانه‌زنی‌های زیادی در مورد این دو بازیکن به راه بیفتد؛ 2بازیکنی که طی هفته‌های اخیر حتی اگر در ترکیب اصلی هم قرار نمی‌گرفتند به‌عنوان بازیکن جانشین به زمین می‌رفتند و دقایق زیادی به آنها بازی می‌رسید اما لوکاس ژوآئو درحالی‌که نیاز زیادی به گلزنی و خارج‌شدن از زیر فشارها داشت، این بار از لیست خارج شد تا گاریدو نشان بدهد لااقل در مقطع فعلی امیدی به درخشش و گلزنی او ندارد. ماجرای سروش رفیعی از ژوآئو جالب‌تر است. او مهره مورد اطمینان گاریدو در هفته‌های زیادی از لیگ و آسیا بود اما درست بعد از بازی با الغرافه که با نمایش ضعیف سروش و انتقادات فراوان هواداران همراه بود، کلا از لیست خارج شد و بازی امروز مقابل گل‌گهر را از دست داد. خط‌خوردن سروش شاید دل خیلی از هواداران را راضی کرده باشد اما سؤال مهمی که در مورد او می‌ماند این است که اگر گاریدو قبول دارد او مقابل الغرافه ضعیف بوده چرا تا دقیقه آخر این بازیکن را در زمین نگه داشته است.

   یاسین مغضوب، محمد فراموش‌شده
دیگر مهره خط‌خورده تیم گاریدو برای بازی امروز، یاسین سلمانی است که حالا دیگر خیلی‌ها به خط‌خوردن او عادت کرده‌اند؛ بازیکنی که خیلی‌ها فکر می‌کردند امسال با پایان مصدومیتش دوباره به اوج برمی‌گردد و روزهای درخشانی را تجربه می‌کند حالا کاملا از مدار خارج شده و بدترین روزهای دوران فوتبالش را سپری می‌کند. یاسین فصل گذشته در اوج روزهای درخشش خودش در تیم‌های ملی امید و بزرگسالان به پرسپولیس پیوست و با وجود گلزنی طی 4هفته ابتدایی رباط صلیبی‌اش آسیب دید و فصل را از دست داد. او امسال بازگشته و از نخستین روزهای پیش‌فصل در اختیار کادر فنی بوده است اما گاریدو انگار علاقه‌ای به این بازیکن ندارد و این بی‌علاقگی ظاهرا بیشتر به‌خاطر خصوصیات اخلاقی سلمانی است نه خصوصیات فنی او. یاسین در طول 8مسابقه قبلی پرسپولیس در لیگ برتر فقط یک‌بار در ترکیب اصلی این تیم قرار گرفته که دقیقه51تعویض شده و 2بار هم به‌عنوان بازیکن ذخیره به زمین رفته که مجموع دقایق حضورش در این دو بازی 32دقیقه بوده است. یعنی مجموعا 82دقیقه در این فصل به یاسین سلمانی بازی رسیده است؛ 8دقیقه کمتر از حضور سروش رفیعی در همان یک بازی مقابل الغرافه که بدترین بازی سروش در این فصل محسوب می‌شود! یاسین سلمانی با ادامه این وضعیت به‌احتمال فراوان در نیم‌فصل طالب جدایی از پرسپولیس خواهد بود. شرایط او چند هفته‌ای است برای محمد خدابنده‌لو هم تکرار شده و البته خدابنده‌لو امروز امید دارد که بعد از مدت‌ها گاریدو نام او را به‌خاطر بیاورد.