قفل قرمز

پرسپولیس در بازی با الغرافه همچنان به روندی که در لیگ قهرمانان داشته است، ادامه داد؛ یعنی موقعیت ایجاد کرد، به اندازه موقعیت‌هایش گل نزد و بالاخره در راه کسب پیروزی همچنان ناکام ماند. امید‌گل تیم گاریدو در مصاف با الغرافه 2.54 بوده است. سرخپوشان در جریان مسابقه به اندازه 1.14گل موقعیت ایجاد کردند و در ضربات ایستگاهی نیز به امید گل 1.40رسیدند؛ یعنی مجموع امید‌گل این تیم تقریبا 1.54بیشتر از آن یک گلی بود که فرشاد فرجی برای تیمش زد. در مقابل، الغرافه در جریان بازی به امید گل 1.22رسید؛ یعنی کمی بیشتر از پرسپولیس. اما در ضربات ایستگاهی فاصله 2تیم زیاد بود و در مقابل امید گل 1.40سرخپوشان، تیم قطری به امید گل 0.08در ضربات ایستگاهی رسید. نهایتا قرمزها این شایستگی را داشتند که با اختلاف یک گل حریف را ببرند اما این یک گل به ثمر نرسید و نتیجه مساوی ماند. پرسپولیس 15شوت زد که 6شوت این تیم داخل چارچوب بود. الغرافه هم 16شوت زد که 4شوت این تیم داخل چارچوب بود و الکسیس گوندوز را به واکنش‌های درخشانی واداشت.

   بازگشت و بهترین شد
برترین بازیکن پرسپولیس در مصاف با الغرافه قطر، گلزن این تیم یعنی فرشاد فرجی بود. فرجی در بازگشت دوباره‌اش به ترکیب اصلی 2موقعیت پی‌درپی را از دست داد و نهایتا روی یک ارسال اوت دستی، دروازه قطری‌ها را با بغل پا باز کرد. او در پایان این مسابقه نمره7.42 را از متریکا دریافت کرد تا جای خالی‌اش در بازی‌های قبلی بیشتر احساس شود. اگرچه جانشین او در آن بازی‌ها یعنی سهیل صحرایی هم بد عمل نکرده بود و شاید در بازی با الغرافه و بعد از نمایش ضعیف پورعلی‌گنجی خیلی‌ها به این فکر کرده باشند که فرجی باید در دفاع میانی بازی می‌کرد و صحرایی هم در دفاع راست می‌ماند. بعد از فرجی آماده، وحید امیری با نمره7.33 و گئورگی گولسیانی با نمره7.21 از برترین‌های پرسپولیس بودند. امیری پاس تنها گل تیمش را داد و گولسیانی هم در خط دفاع موفق بود و حتی جور پورعلی‌گنجی را در برخی صحنه‌ها کشید. البته الکسیس گوندوز هم مانند بازی با استقلال خوزستان اگرچه گل خورد و موفق به کلین‌شیت نشد، از خوب‌های تیمش به شمار می‌رفت.