• پنج شنبه 11 بهمن 1403
  • الْخَمِيس 30 رجب 1446
  • 2025 Jan 30
دو شنبه 14 آبان 1403
کد مطلب : 239488
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/g5mor
+
-

نكته بازی

امتیازی چند؟
درحالی‌که دل خیلی از هواداران فوتبال ایران برای تیم صنعت نفت تنگ شده، دیروز خبر جدیدی از این باشگاه منتشر شد؛ زردپوشان آبادانی به پرداخت 3میلیارد تومان غرامت به بختیاری‌زاده محکوم شده‌اند. سهراب فصل گذشته فقط در 6بازی هدایت زردپوشان را برعهده داشت که حاصل آن قبول 4شکست، کسب 2تساوی و «صفر» برد بود. این یعنی او کلا 2امتیاز در آبادان گرفت و حالا بابت هر امتیاز، 1/5میلیارد تومان پول دریافت خواهد کرد، به علاوه آن بخش از دستمزدش که قبلا گرفته. فراموش نکنیم نفت با بختیاری‌زاده از همان مرحله اول جام‌حذفی هم اوت شد. در فوتبالی که ویلموتس بابت هر امتیازش 83میلیارد تومان پول گرفت و عقد‌کننده آن قرارداد هم همچنان با قدرت به‌کار خودش ادامه می‌دهد، پول پرداختی به سهراب بختیاری‌زاده اصلا به‌حساب نمی‌آید!


نانت در روغن است آقای بانی!
روز گذشته ویدئویی منتشر شد از بهنام بانی، خواننده ایرانی که در میانه‌های کنسرتش در تبریز، رو به تماشاگران می‌گوید: «من خودم استقلالی هستم اما دم‌تان گرم که استقلال را بردید.» اشاره او به پیروزی این هفته تراکتور مقابل آبی‌ها در تهران است. انتشار این ویدئو، بین هواداران استقلال واکنش‌برانگیز شد. بعضی‌ها آن را حمل بر کم‌تعصبی هنرمندی کردند که اتفاقا پای ثابت دعوت به مراسم و جشن‌های استقلال است. آنها عقیده داشتند بانی برای به‌دست آوردن دل هوادارانش در شهر میزبان چنین جمله‌ای به زبان آورده است. اگر واقعا اینطور باشد، نان بانی توی روغن است، چون با توجه به نتایجی که این فصل استقلال به‌دست آورده، او در همه شهرها می‌تواند همین جمله را بگوید؛ در اصفهان، خرم‌آباد، اهواز و...


باید هم تشکر کنی!
بعد از پذیرفته شدن استعفای مورایس از سپاهان، این مربی با انتشار پستی در اینستاگرام با هواداران تیم اصفهانی وداع کرد. در پست خداحافظی مورایس آمده : «سپاهان باشگاهی فوق‌العاده است و من از کل خانواده سپاهان سپاسگزارم. در طول نزدیک به 5/2 فصل حضورم در اینجا، افتخار این را داشتم که با فرهنگ مردم بزرگ و کشور شگفت‌انگیز ایران آشنا شوم. از همه شما تشکر می‌کنم.» خب البته سپاسگزاری، قدردان بودن و آرزوی بهترین‌ها به وقت وداع خیلی هم چیز خوبی است، با این حال دست‌کم شخص مورایس باید هم همین‌قدر ممنون ما ایرانی‌ها باشد. او در قبال انبوهی از هزینه‌ها دستاورد فنی خاص و منحصربه‌فردی نداشت و حتی به اندازه یک‌دهم مربیان ایرانی هم بازخواست نشد. در مورد همه خریدهای خارجی اغلب ناموفقش اغماض شد و زندگی‌اش هم سر و سامانی یافت. چی از این بهتر؟

این خبر را به اشتراک بگذارید