نكته بازی

این حرف‌ها را یادشان نده!
بعد از شکست پرسپولیس مقابل استقلال‌خوزستان، میکس‌زون ورزشگاه غدیر پر شد از اظهارنظر بازیکنان سرخپوش علیه داور مسابقه. تقریبا همه آنها اتفاق‌نظر داشتند که یک یا دو پنالتی به سودشان گرفته نشده است. این در حالی است که چنین اجماعی، ابدا بین کارشناسان داوری وجود نداشت و بیشتر آنها تصمیمات گروه داوری را تأیید کردند. به‌طور کلی اما یکی از رموز موفقیت پرسپولیس در سال‌های اخیر آن بوده که بازیکنان این تیم به ندرت در مورد داوری و مسائلی از این دست اظهارنظر می‌کردند. حالا اما نرخ این حرف‌ها افزایش پیدا کرده و این اصلا خوب نیست. نفر اول این جریان هم گویا شخص گاریدو، سرمربی تیم است که بعد از مسابقه در زمین هم به داوران اعتراض کرد. آقا نکن از این کارها؛ مسائل فنی به کنار اما عادت کردن به چنین بهانه‌گیری‌هایی، پرسپولیس را 20سال به عقب برمی‌گرداند.

ستاد یادآوری بازیکنان به گاریدو
به‌نظر می‌رسد باشگاه پرسپولیس باید یک ستاد برای یادآوری حضور برخی بازیکنان در این تیم به خوان کارلوس گاریدو راه بیندازد. در حقیقت گاهی حس می‌شود مربی اسپانیایی فراموش کرده کدام بازیکنان را در تیمش دارد. در مورد امثال یاسین سلمانی و عیسی آل‌کثیر زیاد حرف زده شده اما محمد خدابنده‌لو هم واقعا مورد جالبی است؛ هافبک سرخ‌ها که هر از گاهی به‌عنوان بازیکن تعویضی به میدان می‌آمد و معمولا هم عملکرد بدی نداشت اما مدت‌هاست به نیمکت چسبیده. خدابنده‌لو در بازی با فولاد حضور یک نیمه‌ای مؤثری در زمین داشت و گل دوم پرسپولیس را ساخت، پس از آن در بازی با آلومینیوم اراک هم فیکس بود و 82دقیقه بازی کرد اما بعد از آن مسابقه در لیگ برتر حتی یک دقیقه هم مورد استفاده قرار نگرفته که این عجیب است. آیا گاریدو یادش هست چنین بازیکنی در تیمش دارد؟!

دشمن‌شادکن‌ها!
یکی از حواشی بازی استقلال و تراکتور، درگیری کاپیتان‌های 2تیم در پایان نیمه‌اول بود. شجاع که از سکوها فحش می‌خورد، به‌سمت آنها «هیس» نشان داد و حسین حسینی هم به‌سوی او یورش برد. کار بالا گرفت و چند بازیکن دیگر هم به درگیری افزوده شدند و خلاصه ماجرا جمع شد. در مورد کل این ماجرا حرفی برای گفتن نداریم اما راه بهتر برای ساکت کردن شجاع، می‌توانست کلین‌شیت کردن حسینی باشد. شما دروازه‌ات را بسته نگه می‌داشتی، خودبه‌خود آنها خاموش می‌شدند اما بعد از گردگیری در میانه میدان، آن اشتباه فاحش را انجام دادی، گل اول و بعد گل دوم را خوردی و کار به جایی رسید که هواداران به جای خلیل‌زاده، در دقایق پایانی علیه خودتان شعار دادند. خب این یعنی موفقیت؟ یعنی تعصب؟ حقیقت آن است که بازیکنان استقلال این روزها در حال ارائه دشمن شادکن‌ترین نسخه خود هستند.