نكته بازی

«استقبال خوب» ندیدی!
همه حواشی بازی عجیب استقلال و ذوب‌آهن یک طرف، اصرار گزارشگر مسابقه به اینکه استقبال خوبی از این دیدار به عمل آمده بود هم یک طرف دیگر. یادش به خیر؛ زمانی عملکرد گزارشگران تلویزیونی به قدری برای مخاطبان جذاب بود که حسابی پیگیری می‌کردند و اسم تک‌تک این بنده‌های خدا را هم بلد بودند، الان اصلا کسی نمی‌داند کی پشت میکروفن است! به هر جهت دوست عزیزمان در حالی از عبارت «استقبال خوب» استفاده کرد که به گواه تصاویر تلویزیونی، تقریبا نیمی از ورزشگاه 8هزار نفری شهر قدس خالی بود. شاید ایشان یادش نیست اما زمانی این تعداد آدم برای تماشای تمرینات پرسپولیس و استقلال می‌رفتند. تازه به یاد داشته باشیم بازی با ذوب‌آهن غروب روز تعطیل جمعه بود. به امید روزهایی که باز هم ورزشگاه‌ها را پر از جمعیت و نشاط ببینیم.

واقعا هیچ انتقادی وجود نداشت؟
وضعیت چمن‌های فوتبال در ایران خیلی عجیب و غریب شده است؛ زمین‌ها یکی از دیگری بدتر هستند و جالب اینکه مسئولان و مدیران گرامی، کاملا نظر دیگری دارند! مثلا بعد از بازی پرسپولیس و چادرملو که در تختی برگزار شد و همه دیدند وضعیت چمن چقدر افتضاح است، این ورزشگاه دوباره از دسترس خارج شد و گفتند چند هفته دیگر با ترمیم چمن، به چرخه باز خواهد گشت. حالا اما علی جوادی، مدیرعامل ورزشگاه می‌گوید: «هیچ انتقادی از این زمین وجود نداشت. چمن به اذعان خیلی‌ها جزو چمن‌های مطلوب بود. الان هم به سمت استفاده از چمن سردسیری در حرکت هستیم و ورزشگاه 2هفته دیگر آماده است.» یعنی واقعا متوجه هیچ انتقادی از وضعیت فاجعه‌بار این چمن نشدید؟ اصلا مصاحبه‌های بعد از بازی پرسپولیس و چادرملو را گوش دادید؟ چرا با این اعتمادبه‌نفس بالا اصرار دارید ماست سیاه است؟ راستی اگر چمن سردسیری‌تان هم همان کیفیت گرمسیری را دارد، زحمت بکشید کلا نکارید!

ما هم عرق شرم می‌ریزیم!
طبق معمول پای ثابت مصاحبه و اظهارنظر بعد از مسابقات استقلال، محمد نوری است؛ مدافع پیشین آبی‌ها در دهه 70 که هیچ فرصتی را برای حضور در رسانه‌ها از دست نمی‌دهد و تنها راهکارش هم برای دیده شدن، استفاده از تعابیر تند و تیز است. استاد بعد از شکست سنگین استقلال مقابل ذوب‌آهن هم به صحنه آمد و این بار گناه را گردن بازیکنان انداخت: «از تماشای بازی استقلال خجالت کشیدم و عرق شرم ریختم. بازیکنان بی‌تعصب بازی کردند. طرف 30میلیارد پول می‌گیرد اما تعصبی نشان نمی‌دهد. در دقایقی از بازی آرزو می‌کردم کاش ما با همین سن و سال به زمین می‌رفتیم و برای تیم بازی می‌کردیم تا اینطوری نمی‌شد.» خب البته ما هم عرق شرم می‌ریزیم، وقتی مصاحبه‌های فرافکنانه و پر از اتهام‌زنی شماها را می‌بینیم. اینکه استقلال به چنین روزی افتاده، کمی هم به‌خاطر آن است که به جای بزرگان و دلسوزان واقعی تیم، بیشتر این صدای شماست که شنیده می‌شود.