پسرک گلفروش

درست وقتی چشم سرنشینان خودروهای در حال گذر بزرگراه شهید مدرس به تاریکی تونل آرش- اسفندیار عادت می‌کند، روشنایی روز و چمن پرگل و رنگارنگ حاشیه بزرگراه را با هم مقابل خود می‌بینند. وسط این چمن سبز یکدست، پسرک نوجوانی سوار بر دوچرخه ساده و بی‌آرایه و گیرایش به آرامی رکاب می‌زند و بی‌توجه به ‌خودروهای شتابان سلانه‌سلانه و با حوصله در حال عبور است. پشت دوچرخه پسرک سبدی از گل‌های رنگارنگ آویخته شده که گل‌هایش تا روی چمن راه گرفته‌اند و مانند آبشاری رنگی در چمنزار فرود می‌آیند. طنز خلاقانه ساخت این مجسمه خوش آب و رنگ، لباس‌های زمستانی است که بر تن پسرک گلفروش پوشانده شده است. او درحالی‌که سبدی از گل‌های بهاری به همراه دارد، خود را در شال و کلاه و کتی ضخیم پیچانده تا رهگذران تیزبین با دیدن او در‌هم‌پیچیدگی و در هم تنیده بودن زمستان و بهار، خوشی و ناخوشی، مشکلات و زیبایی‌های روزگار را بهتر درک کنند.