شاید زیباترین و مهمترین وجهی که آدمک غولپیکر محله سعادتآباد را از سایر مجسمههای گوشه وکنار شهر متمایز میکند، عظیمالجثه بودن آن باشد که در حالت نشسته هم قد و بالایش چند متری از درختان کاج و سرو بلندبالای اطرافش عظیمتر و بلندتر است. اما آنچه این تندیس ساده را به مجسمهای رازآلود تبدیل میکند، قاصدک نشسته بر کف دست اوست که در فرهنگ عامه ایرانیان همیشه بهعنوان نماد خوشبختی، آرزو، وفاداری و مهر و محبت شناخته میشود.
آدمک و قاصدک
در همینه زمینه :