یک تهران بود و یک پایگاه مقداد
موضوع: بزرگترین پایگاه پشتیبانی مردمی
ویژگی: پشتیبانی خودجوش و مردمی در روزهای جنگ
***
آتش جنگ که شعلهور شد، مردم از همان روزهای اول بهصورت خودجوش دست بهکار شدند تا هرکسی به نوبه خود برای دفاع از آب و خاک و تمامیت ارضی کشور سهمش را ادا کند. یکی از نخستین کارها تشکیل پایگاه مردمی بسیج و سپاه در مساجد، محلهها، مراکز فرهنگی و هرجایی بود که میشد پاتوقی برای کمک به رزمندگان باشد. پایگاه مقداد در میدان جمهوری، یکی از مهمترین و بزرگترین پایگاههای پشتیبانی مردمی و اعزام نیرو به جبهه در غرب و حتی در کل تهران طی روزهای جنگ بود. سیداحمد معصومینژاد، مستندساز جنگ، با بیان این مطلب میگوید: «وقتی جنگ شروع شد، هنوز سپاه و بسیج مثل امروز متشکل و سازمان یافته نبود و بیشتر مناطق و محلهها درگیر شکلگیری گروههای مردمی و پشتیبانی بودند. آن زمان ساختمان ستادی پایگاه مقداد با وجود اینکه تنها یک ساختمان چندطبقه در میدان جمهوری اسلامی تهران بود، اما فعالیتهایش از نظر وسعت محیط پیرامونی یکسوم تهران را در بر میگرفت و بسیاری از نقاط حیاتی، امنیتی و فرهنگی مانند ریاستجمهوری، ساختمان سابق مجلس شورای اسلامی و ساختمان قوه قضاییه تا فرودگاه، نمازجمعه و بیشتر وزارتخانهها، کارخانهها، بیمارستانها، هتلها و مراکز علمی و تجاری در محیط استحفاظی پایگاه مقداد بود. نکته جالب ماجرا اینجا بود که فضای ساختمان مقداد آپارتمانی بود و از آنجا که حیاط نداشت بیشتر کارهای پشتیبانی در محوطه پیادهرو و میدان جمهوری انجام میشد.» آنطور که معصومینژاد تعریف میکند در پایگاه مقداد که از معروفترین پایگاههای پشتیبانی تهران محسوب میشد فعالیتهای زیاد ازجمله تهیه و بستهبندی غذا، لباس، پتو و.... انجام میگرفت و حتی بسیاری از کارهای بهسازی و تعمیر لوازم موردنیاز رزمندگان مانند دوختودوز لباسها در دل همین پایگاه انجام میشد. در روزهای جنگ حتی تا چندمتر پیادهروهای اطراف پایگاه را داربست و چادر زده بودند و بین رزمندگان در حال اعزام، اقلام مورد نیازشان را توزیع میکردند و یکی از اقلام لباس فرم جنگ بود.