گوش کشاورزان به ندای هواشناسی است
علاوه بر ملوانان و خلبانان که گوششان به هشدارهای سازمان هواشناسی است، کشاورزان و صیادان هم تا وقتی خاطرجمع نشوند کارشناسان هوا را مناسب صید و کشت و کار تشخیص دادهاند، دست بهکار نمیشوند. ضیائیان میگوید: «یک روز که برای هواخوری همراه خانواده به شمال رفته بودم، دیدم هیچیک از صیادان برای صید به دریا نرفتهاند. وقتی متوجه شدم هشدار سازمان هواشناسی در مورد توفانی بودن دریا را جدی گرفتهاند، خستگی چند سال کار از تنم دررفت.» او گره خوردن معیشت و روزی کشاورزان با یافتههای علم هواشناسی را هم به چشم دیده است. ضیائیان تعریف میکند: «همیشه فکر میکردم کشاورزانی که به روش سنتی کشت و کار میکنند، به اعلانهای سازمان هواشناسی توجهی ندارند ولی یک روز که پیشبینی کرده بودیم سرمازدگی جوی در پیش داریم، در مسیرم کشاورزان زیادی را دیدم که با روشن کردن آتش در باغ و زمین خود سعی میکنند مانع سرمازدگی محصولاتشان شوند.»
مهمترین کارایی پیشبینیهای سازمان هواشناسی، پیشگیری از مخاطرات و حوادث غیرقابل پیشبینی است.ضیائیان میگوید: «در سیل و بارشهای موسمی مرگباری که شهریور امسال همزمان در ایران و پاکستان داشتیم، با توجه به هشدارهای سازمان هواشناسی کشور ما پیشگیریهای مناسبی انجام شد که خسارات سیل را به حداقل رساند، ولی در پاکستان این حادثه باعث نابودی صدها روستا و قربانی شدن هزاران انسان شد.»