نبرد مقدس

فاطمه عباسی

صبح اول مهر 1359، بچه‌ها مثل هر سال راهی مدرسه‌ها شدند. بچه‌ها ابتدا پیام امام خمینی(ره) را که از رادیو پخش می‌شد با بلندگوهای مدرسه گوش دادند. بعد پیام(شهید) محمد علی رجایی، نخست‌وزیر، خوانده شد. بعد دوباره رادیو یک سرود انقلابی خواند. ساعت که به 9صبح رسید، بچه‌ها و معلم‌ها برای راهپیمایی آماده شدند. در تهران دانش‌آموزها به سمت دانشگاه تهران حرکت کردند. آنها یک شعار جدید داشتند: «هیهات منا الذله»؛ حرفی که شب قبلش امام(ره) زده بود و معنی‌اش این بود که از جنگ نمی‌ترسیم. مهرماه 59، مدرسه‌ها با جنگ باز شد. حالا هم سال‌هاست که رسم شده در سالگرد آغاز جنگ، یادی کنیم از دلاوری‌ها و رشادت‌هایی که باعث شدند ‌برای نخستین‌بار در تاریخ 200ساله اخیر، هیچ قطعه‌ای از خاک ایران عزیزمان در نتیجه یک جنگ جدا نشود. یادگاری‌های زیادی از دوران جنگ باقی مانده؛ ازجمله عکس‌ها. عکس جنگ، خود جنگ است. اینجا آدم‌ها ادای درد را در‌نمی‌آورند. زخم‌ها واقعی‌اند. رنج‌ها واقعی‌اند. شهامت واقعی است و بالاتر از همه، مرگ حقیقی است. عکس جنگ بخشی از تاریخ است که فراموش نمی‌شود. این عکس‌ها برشی از دوران 8ساله دفاع‌مقدس هستند که در ادامه می‌بینید.