در ستایش استقامت خانواده هنیه

«فاستقم کما أُمرت»*؛ این فرمان الهی، نوری در شب‌های تاریک و راهی به‌سوی حقیقت می‌سازد. در سرزمین فلسطین که هر روز با زخم‌های تازه و خون‌های جاری همراه است، خانواده شهید اسماعیل هنیه به ‌عنوان نماد ایستادگی و فداکاری در برابر ظلم و ستم به یادگار مانده‌اند.
شهید اسماعیل هنیه، با پایبندی به فرمان «فاستقم کما أُمرت»، در برابر ظلم و ستم با عزم راسخ و اراده‌ای بی‌پایان ایستاد. او با هر عمل و گام خود، تعهدی عمیق به اصول آزادی و عدالت را به نمایش گذاشت و نشان داد که استقامت حقیقی، در دل سختی‌ها و مصیبت‌ها متولد می‌شود.
فرزندان و نوادگان شهید هنیه، پیش از شهادت پدر، جان خود را در راه آرمان‌های آزادی فدا کردند. آنان با فداکاری و ایثار خود، مشابه یاران باوفای امام‌حسین(ع) در کربلا نشان دادند که استقامت در برابر ظلم و ستم، میراثی گرانبهاست که نسل به نسل منتقل می‌شود. شهادت این جوانان، گواهی بر روحیه استقامت و فداکاری آنها بود که در دل تاریخ باقی ماند. هر قطره خون و هر گام که برداشتند، پیامی از امید و شجاعت را به جهانیان منتقل کرد و آنها تجسمی از پایداری و مقاومت در برابر ظلم به نمایش گذاشتند.
در میان این خانواده، بانوی بزرگوار،‌ ام هانیه، با صبوری و استقامت بی‌نظیر خود، نقشی برجسته در تحمل این مصیبت‌ها ایفا کرد. او با الهام از قیام عاشورا و آیه «فاستقم کماأمرت»، با هر داغ و درد، به مثابه زینب(س) در کربلا، با صبوری و استقامت در برابر مشکلات ایستاد. هر قطره اشکی که از چشمانش جاری شد به مثابه باران‌های رحمت بود که نهال‌های امید را در دل خاک خشکیده سرزمینشان رویاند. او با قدرت و استقامت خود، به جهانیان آموخت که در دل عمیق‌ترین بحران‌ها، می‌توان بر اصول و ایمان استوار بود.
این خانواده با خون و فداکاری‌های خود، سرودی از استقامت و پایداری را در تاریخ به یادگار گذاشت؛ سرودی که در دل‌های انسان‌ها نقش بسته و یادآور می‌شود که در برابر ظلم و ستم، تنها سلاح واقعی ایمان و استقامت است. آنان با وفاداری به فرمان الهی و الگوپذیری از قیام عاشورا، راه حقیقت را تا آخرین نفس ادامه دادند و به نسل‌های آینده الهام بخشیدند تا در مسیر پایداری قدم بردارند.

* «پس همانگونه که دستور یافته‌ای ایستادگی کن»
 سوره مبارکه هود، آیه 112