گزارش
گربه‌های قفقازی ایران
سیاهگوش در6 استان آذربایجان شرقی و غربی ، اردبیل، تهران، زنجان و قزوین زیست می‌کند
زهرا رفیعی-روزنامه‌نگار
سیاهگوش، گربه‌سان کوچک جثه‌ای است که در ایران نگرانی کمتری در مورد انقراض آن وجود دارد. این گونه به‌دلیل عمر بالایی که نسبت به گربه‌سانان کوچک‌جثه و تأثیری که در کنترل جمعیت جوندگان دارد، بسیار حائز اهمیت است. گربه‌های کوچک، از خانواده گربه‌سانان هستند که معروف‌ترین آنها همین گربه‌هایی است که در کوچه و خیابان می‌بینید. اما گونه‌های وحشی آن در ایران شامل گربه وحشی، گربه جنگلی، گربه پالاس، گربه شنی، کاراکال، وشق (سیاهگوش) می‌شود. البته در برخی از دسته‌بندی‌ها، یوزپلنگ ایرانی هم جزو گربه‌های کوچک دسته‌بندی می‌شود. سیاهگوش همان «وَشَق» یا لینکس است که دم کوتاه و یال زیر گلو دارد و نباید آن را با کاراکال اشتباه گرفت، این 2 گونه اگرچه به لحاظ ظاهری، گوش‌هایشان طره موی سیاه جذابی دارد، ولی در یک دسته قرار نمی‌گیرند. کاراکال را در دشت‌های کویری مرکز ایران می‌توان یافت و لینکس را در جنگل‌ها و مراتع با تراکم بالای درخت و بته می‌توان دید.
خانواده سیاهگوش 4 گونه دارد که یکی از آنها را می‌توان در ایران یافت.
