ضرورت بازنگری در طرحهای توسعه و تشکیل پلیس آب برای مقابله با کمآبی
ئیس سازمان هواشناسی کشور با تأکید بر اینکه ایران در یک منطقه خشک و نیمهخشک واقع شده است، مهمترین راهکار خروج از بحران آب را پذیرش شرایط اقلیمی ایران دانست و گفت: همه باید بپذیریم که کشور ما کمآب است چون میانگین بارش سالانه ایران کمتر از یکسوم میانگین جهانی است. همچنین باید با توجه به این کمآبی طرحهای توسعهای را مورد بازنگری قرار دهیم.
داوود پرهیزکار در گفتوگو با ایسنا، با اشاره بهوقوع پدیده تغییر اقلیم در کشور، بازنگری در تمام طرحهای توسعه را دومین راهکار مقابله با بحران آب اعلام کرد و افزود: باید توان خرداقلیم را در طرحهای توسعهای مدنظر قرار دهیم و اگر یک منطقه توان بارگذاری جدید را ندارد، از اجرای طرحهای توسعهای خودداری کنیم.
او از ضرورت فرهنگسازی در حوزه کمبود آب بهعنوان سومین راهکار برای مقابله با بحران آب نام برد و تصریح کرد: در این زمینه باید فرهنگسازی صورت گیرد تا همه نسبت به آب احساس مسئولیت کنیم. حتی لازم است در برخی مناطق ایران، قوانین سختگیرانهای وضع و اعمال شود تا از هدررفت آب جلوگیری کنیم؛ مشابه آنچه در جنوب آمریکا اتفاق افتاده و پلیس آب شکل گرفته است تا قوانین مصرف بهینه آب در تمامی حوزهها بهدرستی اجرا شود.
میانگین بارش سالانه طی 11سال گذشته کمتر از نرمال بوده
پرهیزکار یادآور شد: کمآبی در کشور ما پدیده جدید و نوظهوری نیست بلکه سابقهای 2 یا 3هزارساله دارد. علت آن هم معلوم است چون منطقهای که ما در آن استقرار داریم، یک منطقه خشک و نیمهخشک است و کشور ما در عرض ۳۰درجه در نیمکرهشمالی و جنوبی قرار دارد و تحتتأثیر جریانات جوی عظیم است و اجازه رشد ابر به آن داده نمیشود.
وی با تأکید بر اینکه باید شرایط اقلیمی ایران را بپذیریم و دست از مبارزه با آن برداریم، افزود: آنچه در منطقه خشک و نیمهخشک ارزش حیاتی پیدا میکند «آب» است؛ بهویژه در شرایطی که کشور دچار خشکسالی است و در ۱۱سال گذشته میانگین بارش سالانه این سرزمین به بالای نرمال نرسیده است.
رئیس سازمان هواشناسی با اشاره به عملکرد بهتر پیشینیان در سازگاری با اقلیم ایران، گفت: گذشتگان ما به شرایط جغرافیایی و موقعیت اقلیمی کشور واقف بودند و به همین علت در مناطق کویری از قنات استفاده میکردند تا تبخیر و تعرق آب را به حداقل ممکن برسانند این در حالی است که ما امروزه از کانال که میزان تبخیر و تعرق آب را بالا میبرد، استفاده میکنیم. این نشانهها حاکی از آن است که در گذشته قدر آب را بهتر از ما میدانستند و در مصرف آن مدیریت خوبی داشتند.
به گفته پرهیزکار، بخش زیادی از مشکلات حاضر در حوضههای آبریز دریاچه ارومیه، کرخه، کارون و همچنین زایندهرود ناشی از بیتوجهی به مصرف بهینه منابع آبی است. بهعبارت دقیقتر، بیتوجهی به توان خرد اقلیم منطقه باعث ایجاد چنین مشکلاتی شده است. او تأکید کرد: اگر توسعه در امور کشاورزی، شهرسازی و صنایع بیش از توان خرد اقلیم منطقه باشد، توسعه ناپایدار شکل میگیرد و مشکلات حادی ایجاد خواهد شد.