منقل، کوبیده و کارگران ساده
کبابپز هم بود، کبابپزهای قدیم؛ کبابپزهایی معمولا با هیکل درشت و سبیلهای پرپشت فراشی؛ یک دستشان بادبزن و دست دیگرشان به مُشت مُشت مخلوط گوشتهای چرخکرده سردست و قلوهگاه گوسفندی و پیاز رنده شده، بند بود؛ کبابپزهایی حرفهای در پختن کبابهای خوش عطر و طعم و دست و دلباز در استفاده از گوشتهای تازه و خالص. چنان پای منقلهای زغالی نشستند و با بادبزن در آن دمیدند که آوازه کباب، این خوراک ایرانی را تا ینگه دنیا کشاندند.
در همینه زمینه :