ادبیاتیترین روستای ایران اینجاست
به مناسبت روز قلم از روستایی سراغ گرفتیم که کوچههایش به نام شاهکارهای ادبی است
راحله عبدالحسینی-روزنامهنگار
تابلوی آبی نام هر کوچه روی سینه دیوارهای خاکیرنگ روستا اسم یک کتاب است؛از «مناجاتنامه» خواجه عبدالله انصاری گرفته تا «صد سال تنهایی» مارکز. از آنجا که اهالی روستای رسولآباد به زبان کردی صحبت میکنند، اسامی کوچهها به زبانهای فارسی، انگلیسی و کردی روی تابلو حک شده.
ماجرای راهاندازی کتابخانه در روستا هم به سال1384 برمیگردد؛کتابخانهای با یک قفسه و 113جلد کتاب. اهالی خوب یادشان است که ایده توسعه کتابخانه را قباد یاری، یکی از اهالی روستا که مدتی هم رئیس شورای روستا بود، مطرح و اجرا کرد. او به همه سایتهای مرتبط با کتاب ایمیل میزد و برای روستا درخواست کتاب میکرد. گازرسانی به روستا و وجود حمام در خانهها سبب شد تا حمام قدیمی روستا بیاستفاده بماند و بههمت اهالی سال1390به کتابخانه زانیار تبدیل شود؛ کتابخانهای که میزبان کلاسهای نهضت سوادآموزی برای بزرگترها و زبان انگلیسی و مهارتهای اجتماعی برای کودکان و نوجوانان است.
به «بهشت گمشده» دعوتید
بعد از سر و شکل گرفتن کتابخانه، اهالی 2سال پیش به فکر نامگذاری کوچهها افتادند. میخواستند شیوه آدرس دادن در روستا هم بهروز باشد.فردین یادگاری، دهیار روستا به همشهری میگوید: از 80کوچه روستا 70کوچه به نام شاهکارهای ادبی ایران و جهان و افراد سرشناس و محبوب کشور درآمده. کتابخانه زانیار 7هزار جلد کتاب دارد. جمعیت روستا هم 2215نفر است که شامل 750خانوار میشود.
کتاب فقط در کتابخانه نیست
در پست، بانک، آرایشگاه مردانه و 2قهوهخانه روستا و یک خیاطی زنانه کتابها روی صندلی چیده شدهاند. برخی از اهالی که کمتر مسیرشان به کتابخانه میافتد، از همینجا کتاب برمیدارند و میخوانند. اهالی روستا اسم یکی از کوچهها را بهدلیل ارادتشان به کیهان کلهر، موسیقیدان و آهنگساز اهل کرمانشاه کیهان کلهر گذاشتهاند.
ساکنان کوچه سووشون
یادگاری میگوید: یادم است اوایل چند نفر از ساکنان کوچه سووشون به کتابخانه آمدند و این کتاب را میخواستند. میگفتند میخواهیم بدانیم در چه کوچهای زندگی میکنیم. اهالی در انتخاب اسم کوچه و موقعیت آن هم ظرافت و سلیقه به خرج دادهاند. مثلا اسم کوچهای را که به رودخانه روستا میرسد «دن آرام» گذاشتهاند.
اسکنکن، گوش بده
دهیار روستای رسولآباد درباره همگام بودن کتابخانه با فناوری روز هم میگوید: در برخی کوچهها، درست زیر تابلوی کوچه یک کیوآرکد نصب شده تا اهالی یا گردشگران بهراحتی بتوانند با اسکن آن بخشی از کتابی را که اسمش روی کوچه است، به صورت صوتی گوش کنند