صد جبهه دشمن

فصلی که از چندی دیگر در فوتبال ایران آغاز می‌شود، یک دوره متفاوت برای کارلوس کی‌روش است. شاید به جرات بتوان گفت منتقدان و مخالفان سرمربی پرتغالی هرگز تا این اندازه قدرت نداشته‌اند. در حال حاضر زلاتکو کرانچار که اختلافات عدیده‌ای با کی‌روش دارد، سرمربی تیم‌ملی امید است. جالب اینجاست که همیشه می‌گویند باید دو فرد کاملا هماهنگ برای هدایت تیم‌های بزرگسالان و امید انتخاب شود، اما فدراسیون فوتبال برای نیمکت المپیک کرانچاری را برگزیده که کی‌روش در همین مصاحبه مشهورش بعد از پایان جام‌جهانی با ذکر اسم علیه او موضع گرفت! ماجرای برانکو هم که دیگر نیازی به بازگویی ندارد. سرمربی کروات پرسپولیس بزرگترین دشمن کی‌روش در ایران است و موضع‌گیری اخیر کارلوس علیه او به‌شدت روی مقبولیت سرمربی تیم‌ملی تاثیر منفی گذاشت. از سوی دیگر شفر هم سرمربی استقلال است؛ مردی که خیلی سعی می‌کند با کی‌روش دوست باشد، اما کارلوس به او راه نمی‌دهد. توجیهات کی‌روش در‌مورد عدم دعوت از وریا غفوری و حسین حسینی برای جام‌جهانی، عملا اردوی استقلال را به ضرر مربی آلمانی 
به هم ریخت.
دشمنان کی‌روش اما غیر از تهران، یک پایگاه مهم هم در اصفهان دارند؛ جایی که امیر قلعه‌نویی به‌عنوان یکی از سرشناس‌ترین مخالفین مربی پرتغالی هدایت سپاهان را بر عهده دارد و البته نیمکت ذوب‌آهن را هم به امید نمازی سپرده‌اند که زمانی دستیار کی‌روش بود، اما طرفین با یک درگیری لفظی شدید از هم جدا شدند. در آن زمان کارلوس نمازی را متهم کرد که شعاع اختیاراتش سر تمرین، به اندازه تدارکات تیم‌ملی بوده! جواد نکونام هم دیگر دستیار کنار گذاشته شده کی‌روش است که امسال با نساجی در لیگ‌برتر شرکت دارد، هر چند او تا به حال موضع صریحی نگرفته که نشان بدهد زاویه نگاهش به کی‌روش بعد از آن ماجراها چطور است. فعلا تنها شانسی که مرد پرتغالی آورده، این است که علی کریمی از سپیدرود جدا شده و فعلا تیم ندارد، وگرنه همه جای ایران رسما سرای دشمنان او می‌شد!