از پاروی پیتزا تا عصای پیری

خزیدن تیغه‌های تیز نیش مرغک بر تخته‌های چوبی که سرعت می‌گیرد، پوشال‌های فرخورده بیشتری به دور و اطراف پراکنده می‌شوند یا  در پای علی فرومی‌افتند. این میان، رضا حواسش پی مشتری‌‌ای است که می‌گوید به‌تازگی در گود زورخانه نیرو یزدان (یکی از قدیمی‌ترین زورخانه‌های تهران در کوچه معروف به باشگاه محدوده گمرک که میل و سنگ‌های باستانی‌شان در حجره خراطی عبدالکریمی ساخته می‌شوند) چرخ می‌زند و میل‌گیری می‌کند. سر حوصله راهنمایش می‌شود تا انتخاب و خرید خوبی را تجربه کند: «برای شروع با توجه به قد و وزنی که داری میل‌های 10کیلویی بلند کن. میل 10کیلویی با چوب خشک راش ترکیه و رنگ‌کاری ساده دارم 4میلیون تومان و با چوب خشک روس و پرداخت اعلا دارم 7میلیون تومان. راستی، میل دسته یکپارچه می‌خواهی یا دسته سوا؟» خرید مشتری باستانی‌کار به سر و سرانجام نرسیده که مشتری دیگر پی پاروهای دسته بلند می‌آید: «پاروهای روس و گردو مقاوم‌ترند؛ از 300تا 900هزار تومان. برای چه کاری می‌خواهی؟ فرش‌شویی، برف‌روبی، پاروی پیتزا یا حلیم‌زنی؟» عباس کمی آن طرف‌تر ایستاده و سؤالات زنی سالخورده را که عصای دستی نیاز دارد، پاسخ می‌دهد: «عصای چوب گردو از 300هزار تومان داریم تا یک‌میلیون تومان، ولی مادرجان، عصای چوب بلوط هم هست که از مقاومت چیزی کم ندارد، قیمتش هم تند نیست!»