آداب رفتار با راننده‌های بی‌ملاحظه

میلاد عظیمی از همان مربیانی است که به قول سرهنگ کریمی به خانم‌های هنرجو دل و جرأت سرشاخ‌شدن و سبقت‌گرفتن از آقایان راننده را می‌دهد. عظیمی تا رسیدن به میانسالی چند سالی فرصت دارد، اما سپید‌شدن موهایش در سن 37سالگی را نتیجه حساسیت‌ها و دلسوزی‌هایی می‌داند که برای تربیت راننده‌های ماهر به خرج داده است. او هنرجوی کم‌سن و سالش را به حوالی میدان منیریه آورده تا در آخرین جلسه تمرینش قلق پارک دوبلی تر و تمیز و بی‌خطا در محدوده آزمون آموزشگاه را پیدا کند. نخستین هنرجوی عظیمی همسرش بوده که در دوران نامزدی و با خودروی پرایدی معمولی که تنها ترمز و کلاچش زیر پای راننده بوده، به او آموزش داده است. عظیمی تعریف می‌کند: «آن زمان در شرکتی خصوصی کار می‌کردم. همسرم برای گرفتن گواهینامه در آموزشگاهی ثبت‌نام کرده بود، ولی با آنکه آدم‌ تر و فرز و باهوشی است، نمی‌توانست گواهینامه بگیرد. وقتی تصمیم گرفتم در تمریناتش او را همراهی کنم متوجه شدم برخورد با راننده‌های بی‌ملاحظه، مربی‌اش را که آقای مسنی بود، عصبی و دستپاچه می‌کند و برخورد و صحبتش طوری بود که حتی من را هم دچار استرس می‌کرد!»