شهره کیانوش‌راد -دبیر ویژهنامه
آنهایی که سال‌های اول انقلاب را به یاد دارند می‌دانند که عنوان چهره سیاسی به‌معنای امروز مصطلح نبود و امتیاز ویژه مسئولان رده بالا این بود که سبک زندگی شان با مردم عادی متفاوت نبود. آنها الگوهای عملی بودند از آنچه می‌گفتند و کمتر می‌شد تفاوتی میان رفتار و سخنان‌شان قائل شد.
ساده‌زیستی و تغییر نکردن سبک زندگی قبل و بعد از دوران مسئولیت، موضوعی است که رهبر معظم انقلاب نیز بارها در سخنان‌شان خطاب به مسئولان تأکید کرده و فرموده‌اند:«خیلی فرق است بین آن مسئولی که در دوران کوتاه مسئولیت خود در فکر این است که یک آینده مالی برای خود تأمین بکند و آن انسانی که در دوران مسئولیت، اصلاً به فکر تنها چیزی که نیست، مسائل شخصی است.»
در سال‌های ابتدایی بعد از انقلاب که کشور درگیر جنگ و تحریم بود رفتار و سبک زندگی مسئولانی که در قامت وزیر و وکیل فعالیت می‌کردند در میان مردم زبانزد بود، سرآمد ساده‌زیستی میان مسئولان دولتی نیز شهید محمد علی رجایی بود؛ رئیس‌جمهوری که حتی در آن دوره هم اگر کسی او را نمی‌شناخت باور نمی‌کرد او رئیس‌جمهوری ایران است.
سیاستمداران انقلابی دهه60 که ساده‌زیست ماندند و تغییر رویه ندادند، در جامعه امروز و به‌ویژه برای نسل جوان شناخته شده نیستند. در میان سیاستمداران و انقلابیون دهه60، سیدمرتضی نبوی، وزیر پست و تلگراف و تلفن به ساده‌زیستی شهرت دارد. سال‌هاست در خانه‌ای در محله منیریه زندگی می‌کند؛ خانه‌ای به شدت ساده و معمولی. خودش می‌گوید آموزه‌های دینی که از زمان کودکی فراگرفته است و بعدها شناخت او از زندگی حضرت‌علی(ع) در انتخاب سبک زندگی‌اش تأثیر داشته است و همراهی همسرش نیز او را در ادامه این نوع سبک زندگی مصمم کرده است.
او نه‌تنها به‌دنبال مال اندوزی نیست، بلکه بخش زیادی ازدرآمدش را صرف امور خیریه و حل مشکلات دیگران می‌کند. زندگی او آنقدر ساده است که وقتی برای مصاحبه به خانه‌اش رفتیم، ما نیز کنجکاو شدیم و پرسیدیم: «شما همین‌جا زندگی می‌کنید؟!» ویژهنامه این شماره همشهری‌ماه را به سبک زندگی
«سید مرتضی نبوی» اختصاص داده‌ایم و در گفت‌وگو با همسر، دختر، خواهر و دوستان نزدیکش به‌دنبال پاسخی برای این سؤال بودیم که چگونه ممکن است پست و مقام و منصب در زندگی انسان و روابطش با مردم و طبقه پایین جامعه تأثیر منفی نگذارد و چرا برخی مسئولان، دوران قبل و بعد از مسئولیت‌شان متفاوت شد؟ معرفی افرادی که با قناعت و سادگی زندگی کرده‌اند و این راه را ادامه دادند، می‌تواند الگویی برای نسل امروز و مسئولان باشد.
چرا ساده‌زیستی مسئولان باورپذیر نیست؟
در همینه زمینه :
