انقلاب گوستاوو

هیچ تردیدی وجود ندارد که یکی از بزرگ‌ترین برگ برنده‌های استقلال در هفته‌های اخیر، آمادگی و درخشش بازیکنان خارجی این تیم بوده است. اوج نمود این داستان هم بازی با ذوب‌آهن بود که آبی‌ها با گل‌های دیرهنگام ماشاریپوف و بلانکو، از شکست یک بر صفر پیروزی 2بر یک ساختند و به صدر جدول برگشتند. هر دو گل بازیکنان خارجی استقلال در این مسابقه محشر بود؛ مخصوصا ضربه بلانکو که بعد از دقیقه 90زیر طاق دروازه ذوب‌آهن رفت. این گل علاوه بر آنکه در لحظات بسیار حساسی به ثمر رسید، نشان از مهارت یک بازیکن بین‌المللی درجه یک هم داشت؛ جایی که او در کسری از ثانیه تصمیم به شلیک یک توپ سرگردان گرفت و فرصت واکنش به هیچ‌کس نداد. این تصمیمی نیست که معمولا بازیکنان ایرانی بگیرند و به این ترتیب بلانکو بار دیگر ارزش‌های فنی‌اش را نشان داد.
یکی از بزرگ‌ترین خوشبختی‌های استقلال، اساسا همین آماده‌شدن بلانکو در هفته‌های سرنوشت‌ساز نیم‌فصل دوم است. ستاره آرژانتینی از ابتدا نشان داد بازیکن کارآمدی است اما یک دوره طولانی را بدون گل‌زده پشت‌سر گذاشت و همین مسئله شک و تردیدهایی را در مورد او به‌وجود آورد. در یک مقطع حتی کار به نیمکت‌نشینی این بازیکن هم کشید، با این حال او روی فرم برگشت و شروع کرد به زدن گل‌های حساس. اگر قرار باشد به دقت و از روی آمار سخن بگوییم، بلانکو تا‌کنون در لیگ برتر 1461دقیقه برای استقلال بازی کرده است. از این مدت، او در 755دقیقه ابتدایی حضورش در میدان فقط توانسته بود یک گل به تراکتور بزند اما از هفته نوزدهم و بازی با استقلال خوزستان به بعد همه‌‌چیز عوض شد. گوستاوو از آن زمان 706دقیقه برای استقلال به میدان رفته که حاصل آن 5گل بوده؛ یکی مقابل همان استقلال خوزستان، 2گل به مس رفسنجان، یکی به آلومینیوم اراک و یکی هم به همین ذوب‌آهن. به‌نظر می‌رسد انقلاب بلانکو در بهترین زمان ممکن برای استقلال رخ داده است.