این فوتبال نیست؛ سینماست

رئال‌مادرید در بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا یک چهره متفاوت داشت. آنها در بازی رفت تحت‌تأثیر حریف بودند و با ۲گل وینیسیوس بازی را با تساوی به پایان بردند، اما دیدار برگشت از جنس افسانه‌های مادرید بود؛ مثل همان فیلم‌های فوتبالی که تیم خوبه در ابتدا گل می‌خورد و عقب می‌افتد، اما در آخرین لحظه‌ها به بازی برمی‌گردد و نتیجه را تغییر می‌دهد. رئال در این سال‌ها به این قهرمان‌بازی‌ها عادت کرده است. مادرید‌ی‌ها این بار هم برخلاف جریان بازی عقب افتادند، اما در دقایق 88و 91یک بازیکن معمولی به نام خوسلو در نقش قهرمان اصلی درخشید. انگار رئالی‌ها نمی‌توانند بازی و نتیجه را از آن همه فرصتی که دارند، دربیاورند و حتما باید برای پیروز شدن زجر بکشند و زجر بدهند.
این بازی یک داستان سینمایی و هالیوودی و بالیوودی دیگر هم داشت. خوسلو فصل گذشته با تیم سقوط کرده اسپانیول نفر دوم جدول گلزنان شد و تابستان به‌صورت قرضی به تیمی برگشت که از کودکی در آن پرورش یافته بود. او جانشین کریم بنزما شد و خیلی‌ها به رئال و پرس اعتراض کردند که چرا مهاجم نوک نخریده است. آنچلوتی برای جبران کمبودها سیستم بازی را تغییر داد و وینیسیوس و رودریگو را در پست مهاجم بازی داد و بلینگام را پشت‌سرشان گذاشت. گاهی که لازم می‌شد رئال بازی را به هوا بکشاند، آنچلوتی خوسلو را می‌آورد و نوک می‌گذاشت و سیستم را تغییر می‌داد. خوسلو همان کسی است که در فینال سال2022در پاریس با لباس رئال‌مادرید همراه پدرش برای تشویق رئال به ورزشگاه رفته بود. حالا او عامل صعود تیم محبوبش به فینال ومبلی در این فصل است.
همین داستان دراماتیک برای سرمربی دورتموند هم روایت می‌شود. ادین ترزیچ که پیش از دورتموند در هیچ باشگاه دیگری مربیگری نکرده بود، عکسی از او‌ منتشر شده که نشان می‌دهد او سال 2010به‌عنوان یک هوادار در حال تماشای آخرین قهرمانی دورتموند در بوندس‌لیگاست. حالا ترزیچ به‌عنوان سرمربی دورتموند را به فینال ومبلی برده است. لیگ قهرمانان این فصل یک‌سریال جذاب و تخیلی است!