جهنم در یک روز

بهروز رسایلی- روزنامه‌نگار

همانقدر که سریع بالا رفت، همانقدر هم با سرعت در توانایی‌هایش شک و شبهه ایجاد شد. اوسمار ویرا که بعد از پذیرفتن هدایت پرسپولیس با عملکرد خوب خود موفق شده بود هواداران و منتقدان را تحت‌تأثیر قرار بدهد و حتی زمزمه‌ها در مورد تمدید قراردادش هم با همدلی حداکثری سرخ‌ها همراه بود، در پی شکست مقابل آلومینیوم اراک در ضربات پنالتی خیلی زود با وجه دیگری از کار در این تیم بزرگ هم همراه شد؛ اینکه حالا همان تعریف و تمجیدها مثل آوار بر سرش خراب شده‌اند و بسیاری از ستایشگران مربی برزیلی در حال زیرسؤال بردن صلاحیت او هستند. اوسمار فقط طی یک روز وارد جهنم شد!

    این اراک، آن اراک نبود
همه به یاد داریم که پرسپولیس در نخستین بازی رسمی اوسمار ویرا نیز در همین شهر اراک با یک گل از آلومینیوم شکست خورد اما بعد از آن باخت لیگی که اتفاقا مهم هم بود و اثراتش در جدول همچنان مشخص است، کمتر از ناکامی اخیر در جام‌حذفی به اوسمار فشار آمد، چرا؟ چون قرمزها آن روز نمایش سزاوارانه‌تری داشتند. شهاب زاهدی و سروش رفیعی موقعیت‌های عالی گلزنی را از دست دادند و یک پنالتی پرسپولیس هم نادیده گرفته شد. گل زیبای امیر نوری هم غیر از مهارت و فرصت‌طلبی این بازیکن، حاصل اشتباه فردی کمرشکن علیرضا بیرانوند بود. قصه بازی حذفی 2تیم اما فرق داشت. این بار پرسپولیس از داوری سود برد و گل اول این تیم توسط اوستون اورونوف بعد از خطای نادیده گرفته شده روی بازیکن حریف به ثمر رسید. با این حال چه این گل و چه گل دوم توسط عیسی آل‌کثیر نتوانست زمینه‌ساز برتری قرمزها باشد و عجیب آنکه 2گل برتری در وقت‌های اضافی نیز چنین نکرد. وقتی تیمی این اندوخته‌های مهم را برای برد از دست می‌دهد، روشن است که کادرفنی‌اش عملکرد خوبی نداشته و باید بازخواست شود. پس فشارها روی اوسمار طبیعی است.

   این چه تعویض‌هایی بود؟
صدای اعتراض به تعویض‌های اوسمار ویرا از همان خلال بازی هم به گوش می‌رسید. مربی برزیلی در نیمه‌‌دوم شروع کرد به خلع سلاح پرسپولیس و ستاره‌های این تیم را یکی پس از دیگری تعویض کرد؛ از سروش رفیعی که بین 2نیمه عوض شد تا مهدی ترابی که دیگر به خروجی سنتی ویرا در نیمه‌های دوم تبدیل شده است. بعد هم عبدالکریم حسن و اوستون اورونوف. گویا سرمربی برزیلی با وجود فشار زیاد تیم حریف هیچ احتمالی نمی‌داد که بازی به وقت‌های اضافی کشیده شود. به علاوه خروج این عناصر عمدتا تهاجمی، به آلومینیوم کمک کرد با توان بیشتری به سمت دروازه قرمزها یورش ببرد و بالاخره زهرش را بریزد. شاید اوسمار در پی حفظ نیروی تیمش برای بازی با سپاهان بود اما سیاست‌های او نتیجه معکوس داد، چرا که پرسپولیس در اراک ناچار شد نیم‌ساعت بیشتر هم بازی کند و دست آخر یک جام را از دست بدهد!

   هشداری که شنیده نشد
پیش‌تر هم در مورد افت پرسپولیس در نیمه‌های دوم نوشته بودیم و اینکه قرمزها خوش‌شانس بودند که با سیاست دفاع همه‌جانبه در مسابقه مقابل تیم‌هایی همچون گل‌گهر و ملوان به موفقیت رسیدند. در حقیقت این سبک از بازی مورد علاقه هواداران نیست و تازه اگر توپی هم درون دروازه برود، همه اندوخته‌های تیم را به باد خواهد داد. این هشدارها اما شنیده نشد تا کابوس نیمه‌دوم به‌طور تمام و کمال در اراک برای پرسپولیس تعبیر شود. پرسش اینجاست که پرسپولیس وقتی می‌تواند مثل نیمه‌اول وقت‌های اضافی بازی کند، چرا به تازگی بعد از جلو‌افتادن از رقبا به دفاع مطلق رومی‌آورد؟