طرفدار پروپاقرص

من یکی از طرفداران پرو پا قرص مال‌ها و مگامال‌ها هستم. اصلا بگذارید راحت‌تر بگویم یکی از تفریحاتم این است که پشت ماشینم بنشینم به سمت مگامال مورد علاقه‌ام رانندگی کنم و بعد از اینکه ماشینم را به قسمت کارواش مال سپردم راهی خرید شوم.

بعد از آن، ساعت‌ها غرق شوم در فضای رنگارنگ فروشگاه‌های مورد علاقه‌ام. اجناس مورد نیاز برای آشپزخانه را تهیه کنم، سرکی بکشم به مغازه‌های پوشاک، سری به فروشگاه فیلم و کالاهای فرهنگی‌ مورد علاقه‌ام بزنم. در یکی از سالن‌های سینما به تماشای فیلمی که در حال اکران است بنشینم و بعد هم در فود‌کورت مجتمع، غذای محبوبم را سفارش دهم. برای من که زمان زیادی ندارم تا تلف کنم مراجعه به یک مگامال خیلی به صرفه‌تر از این است که برای برآورده کردن نیازهایم از این‌طرف شهر به آن طرف بروم. شاید این روزها درباره مال‌ها، گزارش‌های منفی زیادی بخوانید اما بیایید ماجرا را از یک بعد دیگر نگاه کنیم. اتفاقی که این روزها در مال‌ها و مگامال‌ها رخ می‌دهد یک استراتژی بازاریابی است. سال‌ها پیش محققان رشته بازرگانی با تحقیقات میدانی متوجه شدند که می‌توان با استفاده از کنار هم قرار‌دادن خدمات مختلف در یک مجموعه، نظر مشتریان زیادی را جلب کرد. این اتفاق، برای یک شهر اتفاق بسیار خوبی است و آن‌را به سمت مدرن شدن می‌برد. مگا‌مال‌ها دنیای جذاب برندپوش‌هاست. خیلی‌ها خرده می‌گیرند که طرف چرا باید مبالغ میلیونی برای لباس‌ بدهد. اما این سلیقه شخص است. اگر شما هم مانند خیلی از مردم فکر می‌کنید برندپوشی اشتباه است حتما به یاد داشته باشید یک برند برای اعتبار نام خود در جهان زحمت زیادی می‌کشد تا بتواند با ارائه جنس باکیفیت، اعتماد مردم را جلب کند. خرید از مال‌های معتبر حداقل این خوبی را دارد که شما بابت پولی که پرداخت می‌‌کنید اطمینان خاطر دارید؛ چون کارشناسانی در مگامال‌ها مشغول به‌کار هستند که روی اصل یا تقلبی بودن کالا و قیمت جهانی‌اش نظارت دارند و دائم آن را چک می‌کنند. به‌دلیل تمام خوبی‌هایی که گفتم من جزو طرفداران مال‌ها هستم و دلم می‌خواهد تعداد آنها در کشور بیشتر شود  اما در کنار اینها نباید یک نکته را فراموش کنیم؛اینکه ساخت این مال‌ها اصولی و استاندارد باشد. نیروی انسانی و مدیران داخلی آنها هم باید از افراد متخصص انتخاب شوند تا عملکرد خوب و مناسبی داشته باشند.