برگ گل هم بند‌می‌زنیم!
شغل: چینی‌بندزنی
ویژگی: تعمیر و وصل‌کردن قطعات چینی شکسته
چینی‌بندزن‌های دوره‌گرد پایتخت با صدای بلند در کوچه‌ها می‌خواندند: «چینی‌بند زن اومده... برگ گل هم بند می‌زنم!» خانم‌های خانه با شنیدن شاعرانگی همین جمله آخر هرچه کاسه و بشقاب شکسته و ترک‌خورده کنج انباری و صندوقخانه داشتند جمع می‌کردند و راهی کوچه می‌شدند. علیرضا زمانی، تهران‌پژوه در این‌باره می‌گوید: «چینی‌بندزنی یکی از مشاغل نوستالژیک و فراموش‌شده تهران است. این حرفه در روزگاری که وقتی چیزی می‌شکست و خراب می‌شد به جای دورانداختن آن را تعمیر می‌کردند، حسابی پرطرفدار بود. قدیم‌ها معمولاً ظروف پرکاربرد خانه مانند کاسه، بشقاب و قوری از جنس چینی بود که به ضربه‌ای ترک می‌خورد یا می‌شکست. خانم‌های باسلیقه در طول سال تکه‌های شکسته چینی را تا زمان آمدن چینی‌بند‌زن نگه می‌داشتند بلکه به کمک ابزار ویژه صاحبان این شغل که چیزی نبود جز تسمه فلزی و چسب و مته، تکه‌های شکسته بار دیگر کنار هم قرار گیرد و باعث خوشحالی خانم خانه شود. آنها پس از ترمیم هریک از ظروف به ازای دستمزد آن مقداری گردو، بادام، گندم یا پول دریافت می‌کردند. چینی بندزن‌ها در محل‌های خاصی برای مدت معینی اقامت می‌کردند تا کارشان را انجام دهند. کمان، قیف برنجی، الماس‌صنعتی، تکه چوب نازک از جنس درخت بید، نخ لحاف‌دوزی، مفتول و سندان از دیگر ابزارهای کار چینی‌بندزن‌ها بود.»
