نخستین مدرسه محله، 80سال دارد

   موضوع: مدارس کن
   ویژگی: روند توسعه مدارس و وضعیت تحصیل دانش‌آموزان در تاریخ کن

موسفیدان محله کن با قدیمی‌ترین مدرسه غرب تهران خاطره‌های بسیار دارند. حدود 8دهه پیش بود که کلنگ ساخت مدرسه بهمن در بخش مرکزی کن به زمین زده شد تا چند نسل از کودکان و نوجوانان کن و آبادی‌های اطراف خواندن و نوشتن را در کلاس‌های درس این مدرسه خاطره‌انگیز فرابگیرند. ساخت دبستان بهمن اما برای اهالی کن در حکم گامی بلند به‌سوی روش‌های نوین آموزش بود. اگرچه بیش از 3دهه طول کشید تا مقاطع بالاتر تحصیلی به مدارس کن راه پیدا کند اما تا پیش از ساخت این مدرسه، بچه‌ها در مکتبخانه‌ها با روش‌های آموزش سنتی سواد خواندن و نوشتن یاد می‌گرفتند و تحصیل در مقاطع بالاتر برای بسیاری از آنها رویایی دست‌نیافتنی بود. در خاطرات اهالی کن نام و خاطرات نخستین معلمان مکتبخانه‌های کن ازجمله «آمیرزا احمد» و «آمیرزا عماد» سینه به سینه نقل شده؛ آنها که بیش از 150سال پیش و در روزگاری که از مدرسه و نظام‌های جدید آموزش خبری نبود در مکتبخانه‌ها سواد خواندن و نوشتن و خط و خوشنویسی یاد می‌دادند.
درباره نخستین مدرسه کن که در نخستین شماره از سالنامه فرهنگ کن ثبت شده، اطلاعات خوبی در دسترس است. علایی‌نژاد، مدیر مدرسه بهمن، در نخستین شماره این سالنامه‌ که سال 1338منتشر شد درباره ساخت نخستین مدرسه کن و پذیرش نخستین دانش‌آموزان کن و روستاهای اطراف در این دبستان نوشته است: «مهرماه ۱۳۲۷ طبق ابلاغ اداره فرهنگ حومه تهران، اینجانب (علایی‌نژاد) به سمت مدیریت دبستان بهمن کن منصوب و مشغول کار شدم. در آن تاریخ در تمام بخش کن فقط یک باب دبستان در مرکز بخش کن وجود داشت که شش کلاسه بود ولی تعداد ۱۳۰ دانش‌آموز در 4اتاق مشغول تحصیل بودند. عده کارکنان دبستان یک‌نفر مدیر و 4نفر آموزگار و 2نفر خدمتگزار بود و اثاثیه موجود دبستان تمامی فرسوده و به‌ناچار از آنها استفاده می‌شد.»  ثبت‌نام نخستین دانش‌آموزان کن و روستاهای اطراف در این مدرسه شرایط ویژه‌ای داشت. علایی‌نژاد در بخش دیگری از یادداشت خود به پیگیری مدیران مدرسه از خانواده دانش‌آموزان اشاره کرده و نوشته است: «برای اینکه اهالی با علاقه اطفال خود را به دبستان بفرستند، ضمن تماس با فردفرد آنها و مذاکره درباره فواید آموزش و پرورش، بیش از یک‌ماه نگذشت که تعداد دانش‌آموزان به ۲۳۰ نفر رسید. بخش کن متجاوز از ۲۰ دهکده تشکیل شده و وقتی‌که وضع مرکزی بخش از لحاظ فرهنگ به‌نحوی بوده که فوق ذکر شد، معلوم است که وضع قراء تابعه‌اش چه نحو خواهد بود.»  کنی‌ها تا میانه دهه 30مدرسه‌ای در مقاطع بالاتر تحصیلی نداشتند، اما سال 1334کلنگ ساخت دبیرستان کن در زمینی به مساحت 3هزار مترمربع در دل آبادی کن به زمین زده شد تا شماری از آن دانش‌آموزان فرصتی برای ادامه تحصیل در محل زندگی خود پیدا کنند. پس از مشارکت اهالی کن در ساخت مدرسه، در سال 1335حدود 30نفر در مقطع دبیرستان ثبت‌نام کردند.