سرپناه وکیل شجاع مردم تهران

  خانه مدرس
  کاربری‌فعلی: خانه‌موزه و دارالقرآن امام علی ع
  قدمت: قاجاریه
  نشانی: عودلاجان، کوچه میرزامحمود وزیر

خانه‌ای با نمای آجری که بادگیرش وجه تمایزش با دیگر خانه‌های کوچه میرزامحمود وزیر در دل محله عودلاجان است، با آپارتمان‌های همجوار در یک سطح قرار دارد. این خانه روزگاری محل سکونت آیت‌الله سیدحسن مدرس، مرد مبارز و خستگی‌ناپذیر مجلس شورای ملی ایران بود و حالا هم سکوی چوبی جایگاه مجلس را می‌توان در گوشه حیاط خانه دید؛ چراکه «موزه شهید مدرس و دارالقرآن امام علی(ع)» نام گرفته است. سه در چوبی پیش رویمان است که یکی کلون دارد و دیگری زنگ و آخری هیچ‌کدام از اینها را. برای بازدید باید مبلغی بپردازید و بعد از گذشتن از دالان ورودی، حیاطی با دیوارها و سنگفرش‌های آجری، پنجره‌های چوبی که پشت‌دری‌های سفید زینت‌بخش آن شده و البته حوض بزرگ و آبی میانه حیاط که دور تا دورش گلدان‌های شمعدانی چیده شده را می‌بینید. هنوز شیر فشاری آب گوشه حوض بزرگ وسط حیاط خودنمایی می‌کند. معماری بنا به‌واسطه تزییناتش، به معماری‌های دوره پهلوی شباهت دارد، هر چند که نشانه‌هایی از معماری دوره قاجار هم دارد. خانه‌موزه شهید مدرس در 3بخش، مبتنی بر سبک زندگی این مجاهد طراحی شده است: نخست حوزه علمیه که شهید مدرس در آن فقه و اصول تدریس می‌کرد و  ‌اکنون تبدیل به دارالقرآن امام علی(ع) شده است، دوم مکانی که در آن به امور مردم رسیدگی می‌کرد و با آنها دیدار داشت و بخش آخر هم محل زندگی‌شان. همچنین گالری اصلی خود به 3بخش شامل عکس‌ها و اسنادی از دوران ترور، تبعید و شهادت آیت‌الله‌مدرس، دوران زندگی از کودکی و جوانی و بزرگسالی و شهید‌ مدرس در دوران بعد از انقلاب اسلامی تقسیم شده است. این ملک تا مدت‌ها انبار کتابفروشی بود تا اینکه در سال ۱۳۹۳ توسط حاج محمد انصاری، از خانواده کتابچی خریداری و پس از مرمت به‌عنوان دارالقرآن علی‌ابن‌ابیطالب و خانه‌موزه شهید‌ مدرس با هدف فعالیت‌های فرهنگی، پژوهشی و اجتماعی و نیز گردآوری مستندات موزه‌ای مرتبط با شهید مدرس احیا شد تا ضمن حفظ میراث فکری آیت‌الله مدرس، زمینه‌ای برای ارائه خدمات به پژوهشگران و علاقه‌مندان به شهید مدرس را فراهم کند.‌