واقعیت سیل

سیده زهرا عباسی- روزنامه‌نگار

بلوچ‌ها انگار خو گرفته باش‌اند به باران‌های تند و سیلابی که پشت‌بندش سیل روانه می‌شود رو به دریا. ذات زمین‌ و آسمان‌شان است که خشک باشد و وقتی می‌بارد طوری ببارد که رودها خروش بردارند. اما در این خو گرفتگی، چیزهایی هم هست که هیچ وقت عادت نمی‌شود، مثل اینکه اگر راه و جاده درست داشتند 8روز در محاصره آب نمی‌ماندند و اگر سدهای بالادست به وقتش باز می‌شد، این حجم آب به خانه و زندگی‌شان نمی‌آمد. امروز، هشتمین روز است؛ هشتمین روز از زمانی که آسمان رحمش گرفت و باران یکباره بارید، اما حجم نداشتن‌های راه و جاده و آبخیزداری و برنامه‌ریزی نگذاشت دلشان خوش شود به این رحم و حالا که زمین‌های کشاورزی‌شان از بین رفته و خیلی‌هایشان باید خانه از نو بسازند، فقط می‌خواهند این آب‌ها زودتر بساطشان جمع شود. 9روستا همچنان با آب دست و پنجه نرم می‌کنند؛ نکوچ، سیتل‌دلگان و 3روستای کلانی‌ها از توابع بخش مرکزی و سهیل قادربخش و 3روستای رگام‌ها از توابع بخش باهوکلات دشتیاری.