گزارش
تولیدی‌ها به دنبال خریدارلباس
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک: واحدهای تولیدی استان از واردات لباس‌های خارجی متضرر شده‌اند
آزاده امینی| زنجان - خبرنگار:
سال 97، شروع خوبی برای بیشتر اصناف و بازاریان در شهر نبود، گرچه بسیاری از افراد توانستند از این آشفته بازار سود کنند؛ اما بسیاری از تولیدکنندگان داخلی به سختی توانستند در این موقعیت حساس به حیات اقتصادی خود ادامه دهند. صنف تولیدکنندگان پوشاک از جمله این صنوف است.
آمارها
طبق آمارهای منتشر شده بانک جهانی، سرانه مصرف پوشاک هر ایرانی سالانه 150دلار است. با جمعیت 80میلیونی کشورمان مصرف پوشاک کشور 12میلیارد دلار در سال است. از این میزان 50درصد پوشاک مورد نیاز کشور به وسیله تولیدکنندگان داخلی و بقیه از طریق واردات تأمین می‌شود. آمار گمرک میزان واردات رسمی پوشاک کشور را 61میلیون دلار اعلام کرده است حال اگر اعداد را کنار هم بگذاریم به رقم 4 میلیارد دلار قاچاق پوشاک نزدیک می‌شویم.
به نظر می‌رسد مشکلات ابتدایی و مقدمه تولید در صنعت پوشاک با مشکل مواجه است، از گرانی مواد اولیه گرفته تا تجهیزات قدیمی همگی دست به دست هم داده‌اند تا تولید پوشاک آن‌طور که باید رونق نگیرد. از سویی واردات لباس‌های چینی با قیمت ارزان بر آشفتگی این بازار افزوده است و بیش از پیش فعالان این صنف را با مشکل مواجه کرده است. با همه این‌ها اما برخی تولیدکنندگان پوشاک گفته‌اند که توان رقابت با برندهای خارجی را دارند. اما واقعیت آن است که نمی‌توان با وضعیت پیش آمده به گفته دست اندر‌کاران این صنف دلخوش کرد. چون واردات بی رویه لباس و باور نداشتن به لباس‌های تولید داخل موجب شده دیگر نه حمایتی از تولیدکننده شود و نه مردم رغبتی برای خرید اجناس از خود نشان دهند.
رکود تولید داخلی
«مرتضی نیاکان» رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک در زنجان است. وی بر این باور است که از تولیدکننده حمایتی نمی‌شود، گرانی مواد اولیه و واردات لباس از یک سو و ادامه حیات در شرایط فعلی موجب شده این صنف از وضعیت مناسبی برخوردار نباشند.
وی تعداد دوزندگان پوشاک در زنجان را 800 کارگاه اعلام می‌کند و ادامه می‌دهد: واحدهای تولیدی ما از واردات لباس‌های خارجی متضرر می‌شوند به صورتی که این مسئله ضربه کمر شکنی به فعالان این بخش می‌زند، تا آن‌جا که برخی عطای کار را به لقایش بخشیده‌اند.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک با تأیید این که تولیدکنندگان ما این توانایی را دارند انواع مدل‌های لباس را بدوزند و تولید کنند، زبان به گلایه باز می‌کند و می‌افزاید: چرا در حالی‌که این توانایی بین دوزندگان لباس وجود دارد از ظرفیت آن‌ها استفاده نمی‌شود و افراد حاضرند با صرف پول زیاد لباس‌های خارجی را انتخاب
کنند.
وی سپس به حمایت دولت از تولید داخلی اشاره می‌کند و می‌افزاید: وقتی سخن از حمایت تولید داخلی می‌شود باید به فعالان این صنف نیز توجه شود. اجناس ایرانی کیفیت بالایی دارند اما متاسفانه کمتر به آن بها داده می‌شود. ما بهترین دوزندگان لباس را داریم و باید به این موضوع توجه بیشتری نشان دهیم.
کمبود مواد اولیه
مواد اولیه که نباشد تولیدکننده نمی‌تواند دست به تولید بزند؛ درست مثل صنف تولیدکنندگان پوشاک که باید نخ و پارچه داشته باشند. نیاکان در این خصوص می‌گوید: به دلیل این‌که برخی از نخ‌های ریسندگی در ایران موجود نیست از کشورهای مختلف مانند هلند و ترکیه وارد ایران می‌شود. وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر مواد اولیه به سختی وارد ایران می‌شود؛ به عنوان مثال از 10 نوع لایی لباس فقط 3 نوع آن در ایران موجود است.
تقلب در مارک
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک در خصوص مارک لباس‌های تولیدی می‌گوید: بیشتر آن‌ها مارک واقعی نیست و تنها یک اسم است که روی لباس‌ها چسبانده می‌شود و اگر مصرف کننده‌ای آگاه باشد و تفاوت کار باکیفیت و بی‌کیفیت را بداند به طور حتم لباس‌هایی با برند شناخته شده می‌خرد.
موضوع دیگری که مورد نقد نیاکان قرار می‌گیرد، مد است. به اعتقاد وی بیشتر لباس‌های وارداتی و لباس‌هایی که از روی ژورنال‌های مختلف خارجی دوخته می‌شود با فرهنگ و اعتقادات ما سنخیتی ندارد. نیاکان اضافه می‌کند: خارجی‌ها اعتقادات ما را مورد هدف قرار داده‌اند. : چرا باید افراد به سراغ لباس‌های تاناکورا یا ترک بروند، در حالی‌که دوزندگان ما ماهرترین افراد هستند.
اجرت کار
نیاکان بر این باور است که دستمزد یا همان اجرت به معیارهایی مانند مدل کار، اندازه و نوع پارچه بستگی دارد. وی اظهار می‌کند: بیشتر اجرت‌ها بر اساس عرضه و تقاضاست و به توافق بین دوزنده و مشتری بستگی دارد.
رشد قیمت
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک از گرانی مواد اولیه گله می‌کند و می‌گوید: نخی که قبلا 1500 تومان خریداری می‌شد در حال حاضر به 7000 تومان رسیده است. همچنین قیمت پارچه خارجی 2 برابر افزایش پیدا کرده است.
