• پنج شنبه 28 تیر 1403
  • الْخَمِيس 11 محرم 1446
  • 2024 Jul 18
شنبه 14 بهمن 1402
کد مطلب : 217628
+
-

قاعده بازی

دو روز دیرتر فیلمی از جنس بدنه سینما

شاهین شجری‌کهن

یکی از ویژگی‌های عجیب جشنواره فجر امسال، فراوانی فیلم‌هایی ا‌ست که در نخستین نگاه به‌نظر می‌رسد هیچ سنخیت و تناسبی با استانداردهای انتخاب اثر در یک جشنواره سینمایی جدی و معتبر ندارند؛ از انیمیشن خردسالان و متحرک‌سازی رایانه‌ای گرفته تا فیلم‌های کانونی، درام نوجوانانه، فیلم تجربی و تولید مشترک با بنگلادش!
وسط این ویترین شلوغ و نامنسجم که گویی هر قطعه‌اش از یک پازل جداگانه برداشته شده و حالا باید به هر ضرب و زوری سر هم شود و شکلی واحد بسازد، حضور چند فیلم حرفه‌ای و سرحال که لااقل از لحاظ استانداردهای تولیدی و مضمون و اجرا واجد شرایط هستند، روزنه امیدی‌ است که سطح کیفی جشنواره را در حد قابل‌قبولی نگه می‌دارد. اگر فیلم‌های افخمی و کلاری تجربی، حسی و متکی به مایه‌های نوستالژیک‌اند و ریتم کند و فضای آرامشان حوصله تماشاگر عام را سر می‌برد و اگر فیلم سروش صحت اساسا برای اکران عمومی مناسب است و با آن‌همه ستاره و شوخی‌های جالب اصلا به جشنواره فجر ربطی ندارد، «دو روز دیرتر» به کارگردانی اصغر نعیمی (دست‌کم تا اینجا و در بین چند فیلمی که نگارنده دیده) در میانه‌های این محور قرار می‌گیرد؛ نه آن‌قدر تجربی و خاص‌پسند که مخاطب مردمی نداشته باشد و نه آن‌قدر عامیانه و سطحی که حضورش در جشنواره وصله ناجور تلقی شود. اصغر نعیمی که حالا با 6تجربه سینمایی و چند تله‌فیلم و سریال، کارگردان باتجربه‌ای به شمار می‌رود از همان نخستین فیلمش (بی‌وفا) همیشه دغدغه جذب مخاطب عام را داشته و سعی کرده فیلم‌های مردم‌پسند بسازد. «دو روز دیرتر» هم درام خوش‌تصویر و سرحالی ا‌ست که داستانش را با طراحی موقعیت‌های متوالی و برخوردهای جالب بین شخصیت‌ها با ریتمی متوازن و یکدست پیش می‌برد و شیوه قصه‌گویی‌اش به‌گونه‌ای ا‌ست که احتمالا برای اکران عمومی هم مخاطبان خود را خواهد داشت. نکته مهم این است که کارگردان نمی‌خواهد فیل هوا کند، ولی تسلطش روی جزئیات تکنیکی و روند تکامل داستان چشمگیر است. در مجموع فیلم قابلیت راضی کردن مخاطب را دارد و برای منتقد هم کیفیت قابل‌قبولی نشان می‌دهد که لااقل با 3،2 ستاره (از 5ستاره ممکن) و نمره‌ای متوسط و رو به بالا ارزش‌گذاری می‌شود؛ هرچند همه این موارد برای گروه سازنده آنقدر مهم نیست که رضایت مخاطب عام اهمیت دارد. آزمون اصلی «دو روز دیرتر» در اکران عمومی است و به‌نظرم از این آزمون با موفقیت نسبی و گیشه‌ای قابل‌قبول عبور خواهد کرد.
 

این خبر را به اشتراک بگذارید