ضرورت حمایت قانون از مدیریت یکپارچه شهری

محمدصالح جوکار؛ رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس

متولی بررسی ایمنی ساختمان‌ها در تهران، شهرداری و آتش‌نشانی است و شهرداری می‌تواند ساختمان‌های ناایمن را شناسایی کند و به مالک یا بهره‌بردار ساختمان اخطار بدهد؛ فرقی نمی‌کند این ساختمان‌‌ها متعلق به بخش خصوصی باشد یا دولتی. این کار تاحدی انجام شده است و تا جایی که آمار و ارقام نشان می‌دهد، اخطار‌هایی داده شده ولی متأسفانه از سوی مالکان یا بهره‌برداران اقدام کافی برای ایمن‌سازی‌ انجام نشده است. در این زمینه قطعا خلأ قانونی وجود دارد که باعث می‌شود برخورد قانونی با کسانی که مرتکب این تخلفات می‌شوند به شکل شفاف انجام نشود.
از طرف دیگر باید توجه کرد در مراکزی که به مردم خدمات می‌دهند و روزانه محل مراجعه تعداد زیادی از شهروندان است، رعایت اصول ایمنی و توجه به اخطار‌های شهرداری اهمیت بیشتری پیدا می‌کند زیرا اگر حادثه‌ای رخ دهد سلامتی و جان تعداد بیشتری از شهروندان در معرض تهدید قرار می‌گیرد. در حادثه آتش‌سوزی‌ای که در بیمارستان گاندی رخ داد هم این موضوع به وضوح قابل مشاهده بود که آتش‌سوزی در چنین ساختمان‌‌هایی تا چه اندازه خطرناک است و ابعاد آن به حدی گسترش پیدا می‌کند که تمام شهر درگیر می‌شوند.
برای برخورد با کسانی که به اخطار‌ها توجه نمی‌کنند و در دفعات متعدد از انجام وظیفه خود برای ایمن‌سازی‌ سر باز می‌زنند نیاز به قانونگذاری داریم. مدیریت یکپارچه شهری می‌تواند به حل این مشکلات کمک کند. اکنون می‌بینیم دستگاه‌هایی که در این زمینه نقش دارند به‌صورت متفاوت و موازی عمل می‌کنند درحالی‌که باید اراده و اجرای یکپارچه وجود داشته باشد تا به نتیجه مطلوب دست پیدا کند. مدیریت یکپارچه شهری این قدرت را دارد که هم در مرحله تصمیم‌گیری و هم در مرحله اجرا باعث پاسخگو‌ شدن مسئولان و کسانی است که در زمینه ایمن‌سازی نقش دارند. الان دستگاه‌های مختلف و متفاوتی وجود دارند و هرکدام مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند. این شرایط خود باعث نارسایی در خدمت‌رسانی به مردم می‌شود.
 شهر مستقل است و مدیریت شهر هم باید مستقل باشد. در حال حاضر نهادهای متعددی در مدیریت امور شهر و ارائه خدمات نقش دارند که در برخی موارد سبب تعارض در بخش‌های مختلف می‌شود. با مطالعاتی که در مجلس انجام شد فهمیدیم که اکثر کلانشهرهای دنیا این الگو را اجرا کرده و نتایج بسیار خوبی نیز از آن به‌دست آورده‌اند.
مدیریت یکپارچه شهری را از ابتدای مجلس یازدهم پیگیری کردیم اما با توجه به ذی‌نفع بودن برخی سازمان‌ها و اشخاص نتوانستیم آن را به‌صورت کامل به تصویب برسانیم. تا زمانی که این قانون به تصویب نرسد و ما یک مدیریت یکپارچه و جامع شهری نداشته باشیم، ‌مسائل شهری و مشکلات مردمی کماکان پا برجاست. نبود نظام یکپارچه موجب شده تا دولتمردان ما به جای پرداختن به موضوعات ملی، با مسائل محلی درگیر شوند درصورتی که امور محلی باید به مدیران محلی و مردم واگذار شود.  ارتقای کیفی زندگی شهری و ارائه خدمات یکپارچه زمانی تحقق پیدا می‌کند که خدمات مختلف شهری در حوزه‌های مختلف شهرسازی، توسعه اقتصاد شهری، اجتماعی، زیست‌محیطی و... از یک جا کنترل و اداره شود.
نظر ما این است که طرح مدیریت یکپارچه شهری در دستور‌کار فوری مجلس قرار گیرد. البته این طرح در کمیسیون بررسی و نظر کمیسیون به صحن ارسال شده است. لازم است این طرح بدون نوبت مورد بررسی قرار گیرد. امیدواریم پیگیری لازم انجام و طرح مدیریت یکپارچه شهری در همین دوره مجلس تأیید شود.