چهره دربی؛ VAR

تقابل استقلال و پرسپولیس در نیم‌فصل اول برنده‌ای نداشت و با تساوی یک-یک به پایان رسید. دربی شماره102 به لحاظ فنی، دقیقا آن چیزی نبود که هواداران فوتبال انتظارش را داشته باشند. مسابقه‌ای که هردو تیم در آن حداکثر احتیاط را به خرج دادند  و در درجه اول برای نباختن راهی زمین مسابقه شدند. شاید اگر گل اول بازی کمی زودتر به ثمر می‌رسید، مسابقه هم زودتر جان می‌گرفت اما خیلی طول کشید تا موتور شهرآورد روشن شود. برای همیشه، این دربی به‌عنوان مسابقه‌ای به یاد آورده خواهد شد که پای VAR را به فوتبال ایران باز کرد. هرچند که شیوه استفاده از این فناوری هنوز مطلوب نبود و به‌نظر می‌رسد قبل از استفاده همه ورزشگاه‌های ایران از کمک‌داور ویدئویی، فرهنگ فوتبال ایران نیز باید تغییر کند و بازیکنان و مربیان نیز آماده قرار گرفتن در چنین موقعیتی باشند.

هت‌تریک با VAR
تنها 2دقیقه از زمان شروع بازی گذشته بود که بازیکنان 2تیم با هم برخورد کردند و به سرعت خواهان استفاده از کمک‌داور ویدئویی شدند، داور اما به این درخواست پاسخ مثبت نداد و بازی ادامه پیدا کرد. حوالی دقیقه10بازی، برای اولین‌بار در تاریخ از کمک‌داور ویدئویی در یک مسابقه از لیگ برتر ایران استفاده شد. جایی که شهاب زاهدی درون محوطه جریمه آبی‌ها سرنگون شد و داور با مشورت کمک‌داور ویدئویی تصمیم به بازبینی صحنه گرفت. با وجود این در این صحنه خبری از اعلام پنالتی به سود پرسپولیس نبود و بازی ادامه پیدا کرد. در جریان مسابقه، هواداران و بازیکنان 2تیم بارها و بارها خواهان استفاده از VAR و بازبینی صحنه بودند اما داور نیازی برای این کار احساس نمی‌کرد. سرانجام در دقایق پایانی بازار VAR دوباره داغ شد. این بار یک سرنگونی درون محوطه جریمه قرمزها اتفاق افتاد و جواد نکونام به‌شدت به این اتفاق معترض بود. زمان زیادی هم از دست رفت و داور تصمیم به بازبینی صحنه گرفت اما این بار هم این صحنه، پنالتی را برای هیچ تیمی به ارمغان نیاورد. برای بار سوم اما در همین بازی و این‌بار در وقت‌های اضافه، مسابقه به کمک‌داور ویدئویی و مشورت او کشیده شد. موعود این بار هم با مشورت VAR، صحنه را دید و سرنگونی آرش رضاوند درون محوطه جریمه پرسپولیس را پنالتی اعلام کرد تا استقلال به این بازی حساس برگردد. اتفاقی که اعتراض شدید سرخ‌ها را نیز به همراه داشت. این کوین یامگا بود که پشت ضربه پنالتی قرار گرفت و باز هم با یکی از همان ضربات دقیق همیشگی، دروازه را باز کرد. او به‌خوبی توانست بهترین پنالتی‌گیر لیگ برتر را در این دوئل شکست بدهد. تبحر همیشگی علیرضا در پنالتی‌گرفتن در این بازی به کمک او نیامد.

باز هم امید
باز هم گل، باز هم اخطار!
دربی آنقدر بازی نزدیک و حساسی است که یک اشتباه ساده در آن، همه‌‌چیز را تغییر می‌دهد. این مسابقه به لحاظ فنی، چیز زیادی نداشت اما پاس رو به عقب اشتباه سهرابیان به سیدحسین حسینی که از دروازه جلو آمده بود، شرایط سختی برای استقلال ساخت و امید عالیشاه، با یک ضربه از راه دور دروازه را باز کرد و باز هم مثل همه گلزنی‌هایش در دربی، پیراهنش را درآورد تا این گل را با یک شادی خاص و یک کارت زرد جشن بگیرد. او امید زیادی داشت که این گل، گل برتری سرخ‌ها باشد اما در نهایت این اتفاق رخ نداد تا امید، آخرین گل بازی را نزده باشد.

بطری‌گیت، بدون توقف
یکی دیگر از اتفاقات این بازی که حالا به یک اپیدمی در فوتبال ایران تبدیل شده، پرتاب بطری به درون زمین است، رفتاری که از سوی هواداران هر دو تیم بارها و بارها انجام شد. این رفتار قبلا در لیگ قهرمانان آسیا نیز دیده شده بود و حالا به‌نظر می‌رسد اراده‌ای برای متوقف کردن آن وجود ندارد. بازیکنان هر دو تیم بارها و بارها در جریان بازی، تلاش کردند تا هواداران خودی را از پرتاب بطری به سمت تیم حریف منصرف کنند اما به محض اینکه آنها از صحنه جدا می‌شدند، باران بطری‌ها دوباره از راه می‌رسید و جو بازی را به‌شدت ملتهب می‌کرد. به‌نظر می‌رسد این رفتاری است که باید هرچه زودتر از فضای فوتبال ایران محو شود. رفتاری که اصلا نسبتی با فوتبال حرفه‌ای ندارد و در چنین سطحی پذیرفتنی نیست.

لیزراندازهای خستگی‌ناپذیر!‌
خستگی‌ناپذیرترین چهره‌های آزادی در این مسابقه بزرگ، لیزراندازها از هر دو طرف بودند. حتی برای چند لحظه نیز انداختن لیزر به‌صورت بازیکنان در این بازی متوقف نمی‌شد. از همان نخستین دقیقه و نخستین پرتاب‌های اوت تا صحنه پنالتی کوین یامگا، لیزر همواره در چشم بازیکن‌ها بود. این روند از دقیقه یک تا آخرین لحظه مسابقه بی‌وقفه ادامه پیدا کرد. این موضوع نشان می‌دهد افرادی که مسئول کنترل هواداران هستند، کارشان را به‌درستی انجام نداده‌اند. طبیعتا ورود آب معدنی یا لیزر به استادیوم ممنوع است اما هواداران به‌راحتی با لیزر وارد ورزشگاه شده بودند و این باریکه‌های نور سبزرنگ، دائما بخشی از جریان تصاویر بازی را می‌ساختند.

آن شادی جنجال‌برانگیز
شکست در نخستین دربی، می‌توانست یک کابوس بسیار بزرگ برای نکو باشد. دلیل شادی بی‌حد و مرز او نیز فرار از یک شکست دردناک بود. نکو حتی در جریان شادی‌اش به سمت نیمکت پرسپولیس هم رفت و صحنه‌ای جنجالی را در کنار زمین خلق کرد. او البته در پایان بازی به سراغ یحیی رفت و درست مثل شروع مسابقه با او خوش‌و‌بش کرد تا حداقل 2مربی در جریان درگیری‌های اواخر بازی بین نیمکت‌ها درگیر نشوند و پای خودشان را از این ماجرا بیرون بکشند.

2اتفاقی که بازی را عوض کرد
برای پرسپولیس، 2اتفاق روی فرم بازی تأثیر بسیار زیادی داشت؛ اول، ورود امید عالیشاه و محمد عمری به زمین مسابقه بود. شاید اگر یحیی از ابتدا از هر دو نفر استفاده می‌کرد، پرسپولیس شکل بسیار ایده‌آل‌تری در حمله می‌گرفت. با این حال این اتفاق در دقایق پایانی رخ داد. اتفاق دومی که روند بازی را مشخص کرد، زیر توپ زدن‌های مداوم بازیکنان پرسپولیس بعد از زدن گل اول بازی بود. در حقیقت حفظ توپ همیشه نقطه قوت اصلی پرسپولیس بوده و اگر بازیکنان این تیم می‌توانستند تسلط بیشتری روی زمین داشته باشند، اوضاع برای آنها به‌مراتب بهتر پیش می‌رفت اما در حقیقت پرسپولیسی‌ها مدام زیر توپ می‌زدند و همین مسئله موجب می‌شد که مالکیت را به سرعت از دست بدهند. این اتفاق روی تسلط دقایق پایانی استقلالی‌ها در بازی تأثیر بسیار زیادی داشت.

چرا اعتراض می‌کنید؟
طبیعتا با ورود کمک‌داور ویدئویی، انتظار می‌رفت رفتار بازیکنان درون زمین نیز کمی متعادل‌تر شود اما بازیکنان فوتبال ایران ظاهرا هنوز نمی‌دانستند که هر صحنه ساده‌ای در بازی، به سادگی به VAR نمی‌رود و حتما باید صحنه مشکوک به کارت قرمز، آفساید یا پنالتی باشد که توسط کمک‌داور ویدئویی مورد بررسی قرار بگیرد. میزان اعتراض در بازی حتی با وجود VAR نیز به شکل قابل توجهی کمتر نشد اما باز هم اوضاع برای داور قابل مدیریت‌تر از گذشته بود. علاوه بر این، توقف در جریان بازی موجب می‌شد که عطش بازیکنان فروکش کند و جو ورزشگاه نیز کمی آرام‌تر شود. پس از این تجربه، برگزاری‌های دربی‌های بعدی بدون VAR دیگر محال خواهد بود.

شبی که از یاد نمی‌رود
شاید مربیان و بازیکنان نیز چنین شبی را از یاد ببرند اما بدون شک زنان تماشاگری که برای اولین‌بار دربی را از نزدیک دیده‌اند، هرگز این تجربه را فراموش نخواهند کرد. دربی102برای اولین‌بار با حضور تماشاگران زن برگزار شد و این اتفاق برای آنها، یک لحظه ازیادنرفتنی بود.