سرمربی نداشتند سنگین‌تر بودند

سرمربیگری در تیم‌های ملی یک شغل پاره‌وقت است چون فقط 8-7بازی در طول سال برگزار می‌شود و سرمربی برای هر بازی 3-2روز بازیکنان را در اختیار دارد. در تیم‌های باشگاهی فوتبال هم مربیگری به این معنا که در تیم‌های پایه یا تیم‌های رشته‌های دیگر وجود دارد، معنی پیدا نمی‌کند. سرمربی وظیفه دارد سبک بازی تیم را در طول فصل یا هر بازی تعیین کند و براساس آن بازیکنان را تمرین دهد. بدنسازی و حتی تمرین تیم بیشتر بر عهده دیگر مربیان است. می‌گویند سرمربی باید روانشناس خوبی باشد و البته یک بازی‌خوان خوب. تعویض‌ها هم معمولا می‌تواند جریان و روند بازی را تغییر دهد. اینها کار سرمربی است اما گاهی هم نمی‌شود که بشود.
 این هفته 2غول بزرگ اروپا یعنی بارسلونا و بایرن‌مونیخ باختند و بد هم باختند. بارسا 4 بر2 در خانه به خیرونا باخت و بایرن مونیخ 5بریک از اینتراخت فرانکفورت شکست خورد؛ شکست برابر تیمی که در کل فصل 19گل زده. دلیل هر دو باخت سنگین، سرمربیان این دو تیم بودند. موندو دپورتیوو از داخل رختکن بارسا گزارش داده که ژاوی در وقت‌ استراحت بین دو‌نیمه بازی با خیرونا، درحالی‌که تیمش 2 بر یک در نتیجه عقب بود، بر سر بازیکنانش فریاد زده و به آنها گفته بود با ارائه چنین عملکردی قهرمانی در لالیگا را از دست خواهند داد. همچنین او درحالی‌که چندین بار به تخته وایت‌برد رختکن تیمش ضربه زده، از بازیکنانش خواسته تا با شور بیشتری بازی کنند. نتیجه این رفتار او این بود که بارسا در نیمه‌دوم هم 2 بر یک و در مجموع 4 بر2 باخت!
توماس توخل هم اعتراف کرد در تاکتیک دچار اشتباه شده است. سرمربی بایرن‌مونیخ گفت: «ما انتظار داشتیم فرانکفورت ۴دفاعه بازی کند، همین اتفاق هم افتاد اما قبل از بازی ترکیب اینطور نشان می‌داد که 5دفاعه هستند. با تیم قبل از بازی در این مورد صحبت کردم که به‌نظرم اشتباه بود. تمرکز تیم را از چیزی که واقعا می‌خواستیم، دور کردیم. این احتمالاً یک تکه از پازل باخت بود.» گاهی سرمربی سرما خورده و غایب باشد، برای تیم بهتر است!