از حسنآباد و پاچنار تا اقصینقاط جهان
بیش از یکقرن پیش بود که حاجمحمد سلیمانی کسبوکار خانوادگیاش را در میدان حسنآباد به راه انداخت. در آن ایام به ذهن هیچکس خطور نمیکرد که چند دهه بعد آنجا به کارخانه بزرگی برای تولید لوازم نفتسوز در تهران تبدیل شود. در سال 1330پسران حاجمحمد در کنار پدر، کار را بهدست گرفتند و یک دهه بعد تولید لوازم نفتسوز (سماور، والور و بخاری) در کارخانه نیککالا در محله پاچنار تهران، شروع برنامه تولیدی خاندان سلیمانی بود. هنوز 3سال از تولید این محصول نگذشته بود که مهارت و تواناییهای آنها باعث شد در کنار تولید، فعالیتهای وارداتی و صادراتی مرتبط با لوازم خانگی از اروپا به کشورهای عربی را هم آغاز کنند. توسعه تولید، محدودیت مکان و جذب بیشتر نیروی کار دلیلی شد تا حاجمحمد و پسرانش از پاچنار به علیآباد تهران کوچ کنند و محصولات جدید خود، مانند اجاقگازهای صنعتی و ترموسهای آب را وارد بازار کنند. این اتفاق سکوی پرتاب برای صادرات به کشورهای حوزه خلیجفارس و دریای عمان بود و بهدنبال توسعه سریع شبکه گازرسانی در تهران و افزایش تقاضا برای وسایل گرمایشی گازسوز، این شرکت تولید بخاریهای گازی و شومینه گازسوز را در کنار اجاقهای جدید در چرخه تولیداتش قرار داد، اما در سال1369رشد و توسعه و شروع تجهیز خط تولید به دستگاههای روز دنیا و زیرساختهای مرتبط تولید، باعث شد این مجموعه صنعتی به زمینی 14هکتاری در کمالشهر منتقل شود. طولی نکشید که کشورهای تازهاستقلالیافته شوروی و مشتریانی از خاورمیانه و شمال آفریقا هم از طرفداران ویژه این محصولات شدند و این استقبال، انگیزه ایجاد کرد تا خط تولید جدید انواع اجاقگاز مدرن رومیزی و فردار راهاندازی شود. حاج محمدسلیمانی با یک ایده ناب توانست صدها فرصت شغلی ایجاد و آینده روشنی را از دل یک مغازه کوچک در حسنآباد برای جوانان تهرانی ترسیم کند.