یک هواپیما جنس بنجل

پرسپولیس در این فصل 3بازیکن خارجی دارد که به لحاظ کیفیت و کارآمد‌بودن در 3دسته مختلف قرار می‌گیرند. گئورگی گولسیانی از فصل گذشته بازیکن پرسپولیس است و پیش از آن هم سال‌ها در تیم‌های ایرانی بازی کرده و از قدیمی‌های لیگ برتر ایران محسوب می‌شود. او در این سال‌ها کیفیت خود را در لباس ذوب‌آهن، نساجی و سپاهان نشان داده و برای تداوم‌بخشیدن به این موفقیت‌ها راهی پرسپولیس شده که عملکرد بدی هم نداشته است. گئورگی فصل گذشته بهترین گلزن پرسپولیس بود و در این فصل نیز بعد از مصدومیت پورعلی‌گنجی به ترکیب برگشته و از خوب‌های تیمش بوده است. دومین خارجی پرسپولیس وحدت حنانوف آذربایجانی است که در پست دفاع راست بازیکن ذخیره قرمزها محسوب می‌شود اما هر بار به زمین آمده، خوب و مؤثر بازی کرده است. سومین خارجی حال‌حاضر پرسپولیس هم نبیل باهویی معروف است که آماری عجیب و خالی از گلزنی در سالیان اخیر داشته و این روزها در پرسپولیس هم با دقت خاصی به همان روند گذشته ادامه می‌دهد. نبیل باهویی از نسل همان مهاجمانی است که پرسپولیس در سال‌های اخیر تقریبا هر سال یک نفر از آنها را در ترکیبش داشته است. جونیور براندائو، اوساگونا، تمیروف، استوکس و پریرا به همراه باهویی همگی روی هم 2گل برای پرسپولیس زده‌اند و اگر قیمت دقیق آنها را بر این 2گل تقسیم کنیم، مشخص می‌شود سرخپوشان بابت هر یک گل رقم بسیار گزافی را پرداخت کرده‌اند. پیش از این اسامی هم ماریو بودیمیر در دوران برانکو مدتی برای پرسپولیس بازی کرد که به جز یک گل در لیگ قهرمانان و یک گل در لیگ برتر کار دیگری برای سرخپوشان نکرد. رادو، گولچ، پریموف، پلیانسکی، لوکا ماریچ، بنگستون، لوبانوف، تادئو، سپانوویچ، پروویچ، گروژدانسکی، سوسا، تیاگو فراگا، وسلی برازیلیا، دی‌کارمو و... دیگر بازیکنانی بودند که با هزینه‌ای گزاف آمدند اما هرگز باری از دوش پرسپولیس برنداشتند و رفتند. در این بین فقط شاید کمی ایمون زاید به‌خاطر هت‌تریک معروفش بین هواداران این تیم جایگاه پیدا کرد و کمی هم نیلسون که در بازی‌های زیادی از دروازه پرسپولیس محافظت کرد و انگار دقیقا می‌دانست مخاطب چه توقعی دارد؛ چون دقیقا همان‌ها را به او می‌داد.