چالش سازگاری و تغییر مغز

توانایی مغز انسان برای سازگاری و تغییر معروف به نوروپلاستیسیته است. این پدیده مدت‌هاست که هم جامعه علمی و هم تصور عمومی را مجذوب خود کرده است. این مفهوم به‌ویژه زمانی که داستان‌های خارق‌العاده‌ای مثلاً از افراد نابینا می‌شنویم که در حال رشد حواسی هستند که به آنها اجازه می‌دهد در یک اتاق به هم ریخته حرکت کنند، قابل لمس است. این روایت‌ها، تصویری بسیار انعطاف‌پذیر از مغز را ترسیم می‌کنند که قادر به سازماندهی مجدد چشمگیر برای جبران عملکردهای از دست رفته است. در این مفهوم جذاب، مغز، در پاسخ به آسیب یا کمبود، مسیری برای استفاده از پتانسیل‌های دست نخورده خود باز می‌کند و برای دستیابی به قابلیت‌های جدید سیم‌کشی می‌کند و مناطق خود را برای دستیابی به عملکردهای جدید تغییر کاربری می‌دهد. مطالعات انجام شده نیز نشان می‌دهد سازگاری مغز با تغییرات و به چالش کشیدن برخی از مفاهیم رایج در مورد ظرفیت انعطاف‌پذیر آن، قانع‌کننده است.