بنگ بنگ ... مرگ
از 76 قتل ثبت شده با سلاح گرم در استان، 41 مورد در شهر کرمانشاه اتفاق افتاده است
فرحناز چراغی| کرمانشاه- خبرنگار:
براساس آمار پلیس کرمانشاه سال گذشته76 نفر بر اثر اصابت گلوله فوت شدهاند. بر این اساس بیشترین آمار قتل با سلاح سرد در کرمانشاه و کمترین آن در شهرستانهای قصرشیرین و پاوه رخ داده است. در جدول زیر صورت برخی از قتلهای رخ داده سال گذشته تا فرودین 97 آمده است که به ارائه آماری درباره وقوع قتل با اسلحه گرم و انگیزه آن میپردازد. جمعآوری آمار زیر تنها براساس اخبار منتشره از پلیس در خبرگزاریهاست.
معضل نگهداری سلاح در خانه
نگاهی کوتاه به جدول قتلهای صورت گرفته در سال گذشته استان نشان از این دارد که بیشترین دلیل قتلهای نزاعهای خانوادگی بوده است. نگهداری سلاح در خانه یک معضل جدی در استان است،معضلی که رخدادهای تلخ و ناگواری را به دنبال دارد. علاقهمندی مردم به نگهداری سلاح گرم در خانه به امنیت اجتماعی لطمه وارد میکند که نیازمند توجه جدی از سوی مسئولان مربوطه است. دست بردن به اسلحه در هر شرایطی پیامدهای غیر قابل جبرانی را در بر دارد. در گذشته شاید به دلیل شرایط زندگی عشایری و حفظ جان نیاز به داشتن اسلحه احساس میشد، اما با وجود امنیت در این سالها نگهداری سلاح گرم در خانه ضرورتی ندارد. نگهداری سلاح گرم با توجه به پایین آمدن آستانه تحمل مردم عاقبتی جبرانناپذیر به دنبال خواهد داشت که برای خانواده جز افسوس و...پیامدی در پی نخواهد داشت.
معاون اجتماعی استان با بیان اینکه 76 مورد قتل در سال گذشته با اسلحه گرم انجام گرفته است، میافزاید: بیشترین قتل با سلاح گرم با 41 مورد در شهر کرمانشاه وکمترین در قصرشیرین اتفاق افتاده است. در سال گذشته قتلی با اسلحه در شهر پاوه صورت نگرفته است.
سرهنگ «محمدرضا آمویی» ادامه میدهد: 50 نفر از مقتولان با اسلحه گرم مرد و 26 نفر زن بودهاند. وی بیشترین عامل قتل با سلاح گرم را اختلافات خانوادگی عنوان میکند و میافزاید: زنده کردن اختلافات گذشته، مسائل مالی و ملکی از دیگر دلایل قتل با سلاح گرم است.
دادستان عمومی و انقلاب کرمانشاه نیز با بیان اینکه درجه خشونت در جامعه به شکل خانگی و خشونت اجتماعی افزایش یافته است میگوید: همسر آزاری، کودک آزاری و.. از جمله خشونتهای خانوادگی است. خشونت افراد در سطح اجتماع بالاست که حالت شدید آن تیراندازی، زدوخورد و.. بوده و خفیفترین آن کلامی است. ناتوانی در کنترل خشم و هیجان عامل عمده تهدید، ضرب جرح و... در جامعه است.
«محمدحسین صادقی» با اشاره به اینکه آموزش مهارتهای سیستماتیک در نظام آموزشی ما تعریف نشده است، اضافه میکند: خشونت در جامعه به شکل نگرانکنندهای در حال افزایش است، بنابراین ما برای رسیدن به تکامل در کنار یادگیری علوم دیگر آموزش مهارتهای رفتاری را باید فرا بگیریم. مهارتهای ارتباطی و موثر بین ما کم است. ضعف ما نداشتن در مدیریت ارتباط بوده که بسیار اساسی است. دادستان عمومی و انقلاب کرمانشاه، از دارندگان سلاحهای غیرمجاز اعم از شکاری و غیرشکاری خواست سلاحهای خود را تحویل دستگاههای ذیربط دهند. داشتن چنین سلاحهایی در منازل به دلیل ناتوانی در کنترل خود هنگام عصبانیت، حوادث ناگواری را در خانوادهها رقم میزند.
صادقی میافزاید: دارندگان این سلاح گرم اگر حسن نیت خود را با تحویل سلاحها نشان دهند برای آنها ارفاق، تخفیف و حتی معافیت از مجازات در نظر خواهیم گرفت.
نگاه جامعهشناس
یک جامعهشناس کرمانشاهی درباره وقوع قتل در استان با بیان اینکه پرخاشگری و خشونت همواره از مباحث مورد توجه روانشناسان و جامعهشناسان بوده است، میگوید: برخی خشونت را ذاتی و عده ای آن را اکتسابی میدانند. دکتر «علیرضا قاسمی» میافزاید: برآیند مطالعات نشان میدهد این فرضیهها به تنهایی کامل نیستند. نقش رسانهها از جمله روزنامهها و تلویزیون، اخبار و اطلاعات در میزان خشم و خشونت بیتاثیر نیست. در سطح ملی معمولا آمار قتل و کشتار کم اعلام میشود و از طرفی این آمار در مقایسه با کشتوکشتار در کشورهایی چون آمریکا بسیار ناچیز است، به نحوی که گفته میشود آمار کشتو کشتارها در آمریکا بیشتر از تلفات جنگ با ویتنام است.
وی ادامه میدهد: کرمانشاه نیز از لحاظ آمار قتل در سطح ملی در رده متوسط کشوری قرار دارد. براساس آمار و یافتهها تهران، خراسان رضوی و اصفهان در ردههای بالا بوده و استانی چون ایلام کمترین میزان قتل را دارد. کرمانشاه از این لحاظ کمتر از متوسط کشوری است. قاسمی با اشاره به اینکه 8 سال جنگ تحمیلی و خاطرات آن در رفتار افراد این استان بی تاثیر نیست، اضافه میکند: در منطقه ما باید علاوه ار آن مشکلات اقتصادی و بیکاری جوانها را نیز افزود. خشونت در جامعه ما به شکل خشونتهای کلامی، فیزیکی و گاهی درگیریهای مسلحانه نمودار میشود. وی ادامه میدهد: درماندگی و فقر از عوامل اصلی خشونت و پایین بودن آستانه تحمل افراد است که این شرایط در استان ما به دلیل بیکاری و فقر وجود دارد. ما میتوانیم با هم حرف بزنیم اما نمیتوانیم با هم گفتمان کنیم و مشکلاتمان را حل و فصل کنیم، به همین دلیل به درگیری میرسیم. وقتی 2 نفر نمیتوانند با هم صحبت کنند، راه حلی جز درگیری ندارند. « یا نان دو یا جنگ چو» مثلی است که نشان از فراهم بودن یک بستر فرهنگی از گذشته تا به امروز است که هنوز هم چنین عقاید و تفکراتی بین مردم وجود دارد. این موضوع نیازمند فعالیت رسانهها و مراکز آموزشی است تا ارزشگذاریهای جدیدی فراهم کنند. چنین برنامههایی نیازمند یک گذراندن پروسه و برنامهریزی درازمدت است.