رئیس اداره حیات‌وحش اداره کل محیط‌زیست مازندران گفت: در سال ۱۳۸۵ حدود یک‌میلیون بال پرنده مهاجر زمستان‌گذران به مازندران مهاجرت کردند که این آمار به ۳۰۰هزار بال در حال حاضر کاهش یافته است.
کوروس ربیعی با بیان اینکه، پسروی آب خزر و کاهش آب تالاب میانکاله و خلیج گرگان از مهم‌ترین عوامل کاهش حضور پرندگان مهاجر در مازندران است، گفت: مهاجرت حدود ۱۰۰گونه پرنده مهاجر که برای زمستان‌گذرانی به مازندران سفر می‌کردند، همچنان ادامه دارد، ولی تعداد آنها کاهش چشمگیری داشته است.
وی افزود: ۲۲مهرماه برابر با ۱۴اکتبر، روز جهانی پرندگان مهاجر است و شعار امسال آب و اهمیت آن برای پرندگان مهاجر انتخاب شده است.
عزیز عابسی، فوق دکترای مهندسی عمران محیط‌زیست از آمریکا و عضو کارگروه احیای تالاب میانکاله گفت: در آخرین بررسی‌های انجام شده درخصوص میانکاله که در هفته گذشته انجام شد، وسعت میانکاله در قسمت مازندران از ۵۵هزار هکتار در سال ۱۳۷۳ به ۲۲هزار هکتار در زمان فعلی کاهش یافته که به‌عبارتی کمتر از نصف شده است.
عزیر عابسی افزود: بدون تردید پسروی آب خزر تأثیرات زیادی روی کاهش پرندگان زمستان‌گذران به این تالاب خواهد داشت.
عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ادامه داد: کاهش آب میانکاله و تالاب‌های دیگر حاشیه خزر شوری آب را به همراه خواهد داشت و با توجه به اینکه رودخانه‌های بالادست برای مصارف کشاورزی و آب شرب استفاده می‌شود، شوری این تالاب‌ها بیشتر خواهد شد که روی کاهش مهاجرت پرندگان مهاجر نیز تأثیر‌گذار است.
وی گفت: پسروی آب خزر زمینه‌ساز تغییراتی در منطقه خواهد شد و زمین‌ها دیگر حالت مرطوب ندارند و گیاهان جدیدی هم رویش خواهند کرد.
جواد یعقوب‌زاده، کارشناس محیط‌زیست نیز اعلام کرد: یکی از دلایل کاهش پرندگان مهاجر به مازندران تغییر کاربری آب‌بندان‌های طبیعی است که به مزرعه پرورش ماهی تبدیل شده‌اند.
وی افزود: علاوه بر آب باید در آب‌بندان‌ها پوشش گیاهی وجود داشته باشد که پرندگان مهاجر برای خود آشیانه بسازند و تغییر کاربری آب‌بندان‌ها زمینه کاهش این پرندگان مهاجر را فراهم می‌کند.
کاهش فرود پرندگان مهاجر در تالاب میانکاله
در همینه زمینه :
