ناز و نیاز
داستان ساده است؛ یحیی مدام تهدید به استعفا می‌کند چون گزینه مناسبی برای جانشینی خود نمی‌بیند
بهروز رسایلی
پایان تازه‌ترین داستان قهر یحیی گل‌محمدی با پرسپولیس چه خواهد بود؟ او که این روزها در دوبی به سر می‌برد، آیا سر کارش باز خواهد گشت یا نه؟ پاسخ قاطع دادن به این سؤال آسان نیست، اما برخلاف تک و توک رسانه‌هایی که خیلی با آب و تاب می‌گویند این‌بار موضوع فرق دارد و جدایی یحیی جدی است، به‌نظر می‌رسد او باز هم به نیمکت پرسپولیس باز خواهد گشت. این را تجربه نشان می‌دهد.
راز این همه ناز
تعداد تهدیدهای یحیی گل‌محمدی به استعفا و جدایی از پرسپولیس به قدری زیادشده که بعید است حتی اعضای خانواده او هم در جریان آمار دقیق آن باشند؛ از آن استوری معروف «خداحافظ» تا استعفایش در زمان مدیریت رسول‌پناه که به شکلی غیرمنتظره پذیرفته شد و این مربی را در موقعیتی عجیب ناچار به عقب‌نشینی کرد. با وجود تمام اینها اما گل‌محمدی همچنان به بازی ادامه می‌دهد؛ چرا؟ ساده‌ترین دلیلش شاید این باشد که او هیچ گزینه مطلوب و استانداردی برای جانشینی خودش نمی‌بیند. شاید اگر مثلا برانکو ایوانکوویچ امروز تیم نداشت، یحیی در قهر و تهدید به استعفا کمی بیشتر تامل می‌کرد، اما او می‌داند دست پیرمرد محبوب سرخ‌ها در عمان بند است و البته گزینه داخلی مطلوبی هم وجود ندارد. اسم‌هایی که مختصر جذابیتی هم داشته باشند، شاید به دلایل دیگری نتوانند گزینه نیمکت پرسپولیس باشند. داستان مربی خارجی هم ساده نیست. اولا که باشگاه پول ندارد و این بازی سقف بودجه هم کار را دشوارتر کرده و ثانیا سرمربی خارجی در این مقطع از فصل حکم هندوانه دربسته را دارد و اگر بر اثر ناآشنایی با تیم جواب ندهد، همه‌‌چیز بر باد خواهد رفت. یحیی هم تمام اینها را می‌داند و به بازی ادامه می‌دهد. او مربی خوب و موفقی است و نیاز باشگاه را کاملا حس می‌کند، پس با خیال راحت و از موضع بالادست به سیاست فعلی‌اش ادامه می‌دهد.
هواداران خسته شده‌اند
اغلب هواداران پرسپولیس به توانایی‌های فنی یحیی گل‌محمدی باور دارند و حتی کم نیست تعداد کسانی که در جنجال اخیر پشت سرمربی سرخ‌ها ایستاده‌اند. با این حال رد خستگی از این همه تنش و قهرهای بی‌پایان را هم کم و بیش در واکنش‌ها به اتفاق اخیر می‌توان دید. ساده است؛ مردم گرفتاری‌های روزمره خاص خودشان را دارند و از فوتبال به‌عنوان مفری برای کسب کمی آرامش و آسودگی استفاده می‌کنند. آنها اینجا نیستند که هر روز شنونده تهدید به قهر یک مربی باشند و تحت‌تأثیر گلایه‌های او قرار بگیرند. بله، مشکلات وجود دارد و حق پرسپولیس با این همه موفقیت هست که شرایط بهتری داشته باشد اما تکرار و تکرار و تکرار، مخاطب را ملول می‌کند. پرسپولیس به یحیی نیاز دارد و او هم به این مسئله واقف است اما چیزی که شاید سرمربی قرمزها در این میان نادیده می‌گیرد، احتمال طاق شدن طاقت هواداران است؛ اتفاقی که اگر رخ بدهد می‌تواند همه معادلات را به هم بریزد. شاید لازم است یحیی در رویکرد و رویه خود قدری تغییر ایجاد کند، مخصوصا که این بار گفته می‌شود او 100درصد قرارداد فصل قبل و 20درصد قرارداد فصل جاری را گرفته و احتمالا بهانه چندان مناسبی ندارد.
6سال دور از کفش طلا؟
بحران مهاجم در پرسپولیس، امسال هم این تیم را از کورس آقای گلی خارج کرده است
به هر هوادار کم سن و سالی که در خیابان رسیدید، اگر از او بپرسید بزرگ‌ترین مشکل پرسپولیس چیست، به‌احتمال فراوان به کمبود مهاجم نوک در این تیم اشاره خواهد کرد؛ اشکالی که از میانه‌های پنجره نقل‌وانتقالاتی تابستان و مخصوصا با جدایی عیسی آل‌کثیر کاملا به چشم می‌آمد و بعد از شروع مسابقات نیز حسابی برای تیم دردسر درست کرده است. این اشکال شاید حالا جدی‌تر از قبل شده باشد اما طی چند سال گذشته به‌صورت جسته و گریخته در پرسپولیس وجود داشته است. سرخپوشان در میانه‌های دهه90 فاتح تکراری کفش طلا بودند. برای 3 فصل پیاپی آقای گل از پرسپولیس معرفی شد. در لیگ‌های پانزدهم و شانزدهم این عنوان به مهدی طارمی رسید و در لیگ هفدهم هم علی علیپور پرچم را در دست سرخ‌ها نگه داشت.
پس از آن اما قرمزها 5 فصل پیاپی موفق نشدند آقای گل به فوتبال ایران معرفی کنند و به‌ترتیب شاهد ربوده‌شدن کفش طلا از سوی استنلی کی‌روش (سپاهان)، شیمبا (فولاد)، شیخ دیاباته (استقلال)، سجاد شهباززاده (سپاهان)، گادوین منشا (مس رفسنجان) و شهریار مغانلو (سپاهان) بودند. طعنه‌آمیز اینکه از این جمع، 3نفر در همین سال‌ها در پرسپولیس توپ زده‌اند اما جای دیگری آقای گل شده‌اند. امسال هم که وضعیت روشن است؛ رضا اسدی از سپاهان (و البته دیگر بازیکن سابق پرسپولیس) در حالی با 5گل در صدر جدول برترین گلزنان قرار گرفته که پرسپولیس حتی یک بازیکن 2گله هم ندارد. 6گل این فصل سرخ‌ها را 6بازیکن متفاوت به‌ثمر رسانده‌اند!
تاوان غیبت در بدنسازی
مصدومیت یاسین سلمانی که در آخرین بازی پرسپولیس مقابل گل‌گهر رخ داده بود، پارگی رباط صلیبی اعلام شد تا خرید جدید پرسپولیسی‌ها عملا ادامه فصل 03-1402 را از دست بدهد. این یکی از تلخ‌ترین اتفاقاتی بود که می‌توانست برای پرسپولیسی‌ها رخ بدهد. سرخپوشان که چند هفته‌ای است مهدی ترابی، وحید امیری و میلاد سرلک را هم به‌خاطر مصدومیت در اختیار ندارند، حالا باید با غیبت یاسین کنار بیایند که اتفاقا شروع خوبی در لباس پرسپولیس داشت و خیلی سریع جایش را در ترکیب این تیم باز کرده بود. سلمانی در لیگ و آسیا برای پرسپولیس بازی کرد و همزمان به‌عنوان کاپیتان تیم ملی امید مشغول بازی برای تیم رضا عنایتی هم بود. همین بازی‌های متعدد در تورنمنت‌های مختلف و البته سفرهای طولانی که یاسین بین ازبکستان و چین و قطر و... داشت، قطعا روی مصدومیت او تأثیرگذار بوده است. اما دلیل دیگری که شاید از چشم خیلی‌ها پنهان مانده بود، غیبت سلمانی در تمرینات پیش‌فصل بوده است. در روزهایی که باشگاه‌های مختلف مشغول تمرین و بدنسازی برای ورود به یک فصل فشرده و طولانی بودند، یاسین سلمانی هنوز تیمش را مشخص نکرده بود و به همین‌خاطر در تمرینات بدنسازی حضور نداشت. یاسین که پرسپولیس و استقلال همزمان به‌دنبالش بودند، به بهانه پیداکردن یک مشتری خارجی دائما در سفر بود و 11روز بعد از آغاز فصل با پرسپولیس قرارداد بست.
