محمد مهدی رنجبر ، کارشناس سرگرمی
داییاش مغازه ساعتسازی داشت. برای همین هم از همان دوران بچگی، اسباببازیاش، شد ساعت! به خوبی به یاد دارد که داییاش میخواست برای سردر مغازه، ساعت بزرگی بسازد، اما هرگز موفق به این کار نشد. او خودش هم از ۸سالگی آرزو داشت بتواند چنین ساعت بزرگی بسازد.
بعدها در دانشگاه، مراحل تحقیقاتی ایدهاش را انجام داد و آنقدر پشتکار به خرج داد که بالاخره سازنده ساعتهای بزرگ شد! او سازنده بزرگترین ساعت ایران به قطر ۱۵متر شد که در تقاطع بزرگراههای شهیدهمت ومدرس تهران نصب است. تا ۶۱سالگی سخت مشغول کارش بود و فرصت تفریح زیادی نداشت. فقط گاهی به شطرنج و جدول کلمات متقاطع مشغول میشد.
این مشهدی موفق، بعد از بازنشستگی، کوهنوردی را خصوصا در اطراف طرقبه مشهد، تجربه کرد. اما بعد از مدتی بیماری سختی گرفت و از کوهنوردی هم باز ماند که باعث افسردگی شدیدش شد و علائمی از آلزایمر در او ایجاد شد. قبلا شنیده بود که سرگرمیهای منطقی از جمله سودوکو، ضد آلزایمرند، لذا تصمیم گرفت با ابزار«سودوکو» به جنگ آلزایمرش برود.
او که تا همین 5 سال پیش، تقریبا چیزی از سودوکو نمیدانست، شروع کرد به جستوجوی این سرگرمی در اینترنت. هر مطلب فارسی یا انگلیسی را درباره سودوکو میخواند. بعد از شش ماه، با یک گروه مجازی به نام «سودوکوبازها» آشنا شد. اولین معلمش «محسن سلطانی» بود که فیلمهای آموزشی ایشان را دنبال میکرد و همزمان با اعضای همان گروه مجازی تعامل میکرد.
حالا او ۷۱سال دارد و خودش محقق و مدرس سودوکو شده است. او معتقد است اگر نمیشود گوشی تلفن همراه را از دست بچهها گرفت،میشود آنها را با حل سودوکوی مفید در همان گوشی درگیر کرد.
آنچه در بالا مطالعه کردید، خاطرات «محمدناصر مسئلهگو» بود که برای شما بازگو کردم. ایشان در برخی پروژههای سرگرمی با من همراهی کردهاند و هنوز هم یکی از کارهای روزمرهشان، گفتوگو با سودوکوبازهای ایران و جهان در فضای مجازی است. این بزرگمرد موفق ایران، آرزو دارد بزرگترین ساعت جهان را به قطر بیش از ۵۰ متر بسازد.
به امید سلامتی و موفقیتش.
جمعه 14 مهر 1402
کد مطلب :
204864
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/JZ1vD
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved