چاه بوژیدار، ته ندارد

پرسپولیس از یک جهت در عجیب‌ترین وضعیت ممکن به سر می‌برد؛ اینکه بیشتر و منظم‌تر از همه بازیکنان فعلی‌اش دارد به یک دروازه‌بان پول می‌دهد اما در عین حال قادر به استفاده از آن دروازه‌بان نیست! این ماجرای مضحک، قصه بوژیدار رادوشوویچ است؛ گلر کرواتی که به نیمکت‌نشینی با قراردادهای سبک راضی بود و یک گوشه داشت نان و ماستش را می‌خورد. همین که هرازگاهی از سر ناچار فیکس می‌شد و بد هم عمل نمی‌کرد برایش کافی بود. بقیه مزایای حضور در پرسپولیس هم برای رادو خلاصه می‌شد در فیگورهای متعصبانه‌ای که روی نیمکت می‌گرفت و هواداران در شبکه‌های اجتماعی لایکش می‌کردند. این قصه اما از روزی عوض شد که محمدحسن انصاری‌فرد، مدیرعامل پیشین باشگاه در امتداد رفتارهای پوپولیستی‌اش تصمیم گرفت یک قرارداد 3ساله با رادو ببندد؛ قراردادی که بی‌توجه به بازدهی فنی او و مخصوصا نوسانات ارزی بسته شد و به‌معنای واقعی کلمه قرمزها را نقره‌داغ کرد.
باشگاه نتوانست مطالبات رادو را به‌موقع پرداخت کند، بنابراین او قراردادش را به‌طور یک‌طرفه فسخ کرد و علیه پرسپولیس حکم یک‌میلیون یورویی گرفت. نهایت کار طرف ایرانی این بود که بتواند پرداخت این پول را قسط‌‌بندی کند؛ تقریبا 4قسط 250هزار یورویی که حالا تأخیر در پرداخت یکی از آنها منجر به شکایت دوباره رادوشوویچ شده و بنا به ادعای درویش، او 200هزار یوروی دیگر علیه قرمزها حکم گرفته است! آدم باورش نمی‌شود این همه هزینه برای کسی صورت می‌گیرد که در خانه استراحت می‌کند و لابد از خدا می‌خواهد باشگاه دوباره تأخیر داشته باشد تا پول بیشتری به چنگ بیاورد. ارزش هر قسط رادو به پول امروز تقریبا 13میلیارد تومان می‌شود و غرامتی که او به‌تازگی بابتش حکم گرفته، بیشتر از 10میلیارد تومان دیگر برای تیم آب می‌خورد. پرسپولیس با این پول می‌توانست 4ستاره طراز اول داخلی بگیرد اما همه آنها خرج گلری می‌شود که در اوج دوران بی‌دروازه‌بانی تیم هم برای این تیم بازی نمی‌کند. خسته نباشید جناب انصاری‌فرد!