فکر نمی‌کردم طلا بگیرم

لیلی خرسند

دوشنبه شب، شب رویایی وزنه‌برداری و مصطفی جوادی بود؛ شبی که همه‌‌چیز داشت؛ از خشم داوری و به‌هم‌ریختگی ذهنی جوادی گرفته تا وزنه 215کیلویی که جلوی چشمان حیرت‌زده همگان روی دستان لرزان او بالا رفت و شادی را به خانه‌ ایرانی‌ها برد. جوادی هیجانش را روی صحنه و جلوی همان وزنه 215کیلویی با پشتکی حرفه‌ای خالی کرد. اگر داور حرکت یک‌ضرب او را خطا نمی‌گرفت شاید او 3طلا از مسابقات قهرمانی جهان در عربستان می‌گرفت اما جوادی به همین 2طلا هم راضی است. او 2سال پیش در جهانی دوم شده بود و سال پیش اوت کرده بود اما حالا روی بالاترین سکوی جهان ایستاده است و نه‌تنها مدال‌های طلا را به گردن دارد که سهمیه بازی‌های المپیک پاریس هم در دستان اوست. چه چیزی بهتر از این؟ و همه این اتفاقات در حالی افتاده که جوادی چهره تازه‌وارد دسته 89کیلوگرم است؛ دسته‌ای که داین‌لی چینی رکورددار یک‌ضرب و تیان تائو چینی رکورددار دوضرب آن، در عربستان حاضر بودند و رقیب جوادی. جوادی در یک‌ضرب با خطایی که داور از او گرفت با وزنه 169کیلوگرم ششم شد ولی در دوضرب با وزنه 215کیلوگرم و با مجموع 384 به 2مدال طلا رسید.

  پیش‌‌بینی می‌کردید که روی سکوی اول جهان بایستید؟
برای این مسابقات زیاد پیش‌بینی نکرده بودم ولی به هیچ‌ عنوان حدس نمی‌زدم که بتوانم مدال طلا بگیرم. در وزنه‌برداری مربی است که بیشتر کار آنالیز می‌کند نه وزنه‌بردار. با این حال طبق شناختی که روی حریفان داشتیم، روی کاغذ فقط احتمال مدال دوضرب را می‌دادیم، حتی احتمال گرفتن مدال مجموع هم خیلی کم بود ولی هم شرایط به نفع ما پیش رفت و هم توانستم وزنه‌های خوبی بزنم.

  داور در حرکت یک‌ضرب وزنه شما را قبول نکرد. از نظر ذهنی چطور توانستید روی ادامه مسابقه تمرکز کنید؟
در حرکت اول یک‌ضرب داوران خیلی سخت‌گیرانه خطا دادند. کلا در این دوره از مسابقات داوران خیلی سخت قضاوت می‌کنند. در آن حرکت خیلی ناراحت شدم ولی نمی‌توانستم کاری کنم. 3حرکت در یک‌ضرب است و 3حرکت در دوضرب. یک حرکت را از دست بدهی، خیلی عقب می‌افتی. به‌خصوص در این شرایط که جدول مسابقه خیلی نزدیک بود و 10نفر برای مدال تلاش می‌کردند، هر حرکت حکم 4-3جابه‌جایی در رتبه را داشت. حالا مسابقه تمام‌شده و من مدال طلای مجموع را هم گرفته‌ام و گذشته ولی اگر داوری آن وزنه را تأیید می‌کرد شاید در حرکت سوم می‌توانستم مدال بگیرم در حالی‌که با آن تصمیم در یک‌ضرب ششم شدم.

  رکوردی که زدید با رکورد خودتان 10کیلوگرم فاصله داشت. زدن این وزنه سخت نبود؟ به‌خودتان اطمینان داشتید که می‌توانید این وزنه را بزنید؟
در تمرینات وزنه 212کیلوگرم را زده بودم و در مسابقه وزنه 205کیلویی را. وزنه 215کیلویی از رکورد شخصی‌ام 3کیلو و از رکورد مسابقه‌ای‌ام 10کیلوگرم بیشتر بود. به‌خودم اطمینان داشتم که می‌توانم وزنه را بزنم چون می‌دانستم که زورش را دارم فقط باید به نحو احسن کار را اجرا می‌کردم که خدا را شکر وزنه را صحیح بالا بردم.

  تغییر کادر فنی در این مدت روی کار شما تأثیر منفی نگذاشت؟
کادر فنی باتجربه‌ای داریم که تا اینجا برنامه‌ریزی خوبی برای مسابقات داشته‌اند و خیلی به من کمک کرده‌اند و باید ازشان تشکر کنم.

  بلافاصله بعد از مسابقات جهانی راهی بازی‌‌های آسیایی می‌شوید. فاصله کم است و هر ورزشکار در یک بازه زمانی مشخص به پیک می‌رسد. در این مدت می‌شود 2بار به قهرمانی رسید؟ امیدی هست که در هانگژو هم مدال بگیرید؟
بازی‌های آسیایی دسته 89کیلوگرم ندارد و قرار است در دسته 96کیلوگرم وزنه بزنم. همین وزنه‌برداران چینی هستند و احتمالا رقبای سرسخت‌تری هم می‌آیند و یکی از آنها ایرانی است. امیر حقوقی هم یکی از حریفان اصلی من است. کارم را انجام می‌دهم و پیش می‌روم، از الان نمی‌شود چیز خاصی گفت. وزنه‌ام را می‌زنم و به گرفتن بهترین مدال و بهترین نتیجه امیدوار هستم.

  همه به گرفتن سهمیه پاریس امیدوارند، ولی شما از قطعی شدن این سهمیه مطمئن هستید. در این مدت چه اتفاقی باید بیفتد تا طلای جهان به طلای المپیک تبدیل شود؟
سهمیه تقریبا برای من قطعی شده است. در این یک سال باید وزنم را بالاتر بیاورم و رکوردهای بهتری بزنم تا به طلای المپیک برسم، همین.


بهتر می‌شوم
سال پیش اوت کردم و 2سال پیش دوم شدم. هر دو سال در دسته 81کیلوگرم بودم. اول امسال از مسابقات آسیایی به دسته 89کیلوگرم آمدم. 6-5ماه است که در این وزن هستم. دلیل اصلی افزایش رکوردهایم، همین آمدن به یک وزن بالاتر است و کم‌کم دارم بهتر می‌شوم. هم وزنم دارد به حد نصاب می‌رسد و هم دارم در این وزن جا می‌افتم. البته هنوز کار دارم و باید شرایطم بهتر شود.