مسجدی بدون گلدسته

روزهایی که در محله مرزداران مسجدی نبود، زهرا امامزاده واقفی، خانه‌اش را وقف مسجد می‌کند. صیغه مسجد در آنجا خوانده می‌شود و ازآن‌پس زنان ومردان محل با شنیدن صدای اذان راهی خانه‌ای در خیابان اطاعتی، کوچه هور، می‌شدند. اینجا نه خبری از گلدسته است و نه گنبد فیروزه‌ای. اینجا خانه خداست و جماعتی هرروز برای نماز زیر این سقف جمع می‌شوند.
بانو واقفی کسی بود که به یاد همسر مرحومش این مکان را وقف مسجد کرد و نیت کرد تا زنده است خودش خدمتگزار مسجد باشد. او در اتاقی در کنار مسجد زندگی می‌کرد.
همچنین در ابتدای خیابان الغدیر محله کن زمین بزرگی دیده می‌شود که در میان هیاهوی ساخت‌وساز شهری جان به در برده. بانو وحیده رحیمی که بیش از 80 سال دارد این زمین را وقف ساخت مسجد کرده است. او می‌گوید: «دلم می‌خواست راه پدر را ادامه دهم. مرحوم پدرم، حاج غلامحسین رحیمی، واقف مسجد المهدی (عج) در ایستگاه یخچال محله کن است. او همیشه از وقف و اینکه وقف یک خیر ماندگار است برایمان صحبت می‌کرد.» بانو رحیمی را می‌توان تنها زنی دانست که در این محله قدیمی برای ساخت مسجد پیشقدم شده است.