حماسه وسطی!
اسپانیا برای پیروزی و ایران برای نباختن به کازان رسیدهاند. روی کاغذ، بهنظر میرسد این یکی از یکطرفهترین دیدارهای جامجهانی2018 روسیه باشد اما درست به همان اندازه که لاروخا از کسب همه 3امتیاز مسابقه اطمینان دارد، پسران کارلوس کیروش در تیمملی ایران نیز تردیدی ندارند که میتوانند برای حریف دردسرساز شوند. ایران همیشه بهترین، فراموش نشدنیترین و پرشگفتیترین دیدارهایاش در جامجهانی را در مسابقههای دوم مرحله گروهی تجربه کرده و حالا شاید این اتفاق دلچسب در جدال با اسپانیای پرستاره و قدرتمند نیز تکرار شود. متوقفکردن قهرمان جامجهانی2010 با انبوهی از ستارههای تکنیکی و فانتزی، بینهایت دشوار بهنظر میرسد اما همین دشواری، انگیزه و اشتیاق نفرات تیمملی را افزایش خواهد داد. 7سال قبل، کارلوس کیروش با این توضیح فوتبال ایران را برای کار انتخاب کرد که قصد دارد در این مقطع از زندگیاش، بهدنبال یک «چالش» عجیب و متفاوت بگردد. چالشی که هر روز او را به طرف خلق ایدهها و نقشههای تازه ببرد. روبهرو شدن با اسپانیا، یکی از همین چالشها خواهد بود. جایی که همه پیشبینیها، به طرف تیم رقیب متمایل شدهاند اما ایران نیز ابزاری دارد که شاید مثل همیشه در «بازی دوم» پیشبینیها را به هم بزند.
تیمملی ایران در اولین جامجهانیاش در سال1978، هم در بازی نخست و هم در بازی پایانی مرحله گروهی تحقیر شد. تیم حشمت مهاجرانی در هر دو بازی، فروپاشی را تجربه کرد اما در بازی دوم، یک شگفتی بزرگ بهوجود آورد. ستارههای نامدار و شناختهشده آن روزهای اسکاتلند، هنوز هم باور ندارند چطور در جدال با ایران دو امتیاز حساس را از دست دادند و یک تساوی، تمام چیزی بود که در این مسابقه گیرشان آمد. 20سال بعد در جامجهانی1998 فرانسه، ایران باز هم تورنمنت را با باخت شروع کرد و با باخت به پایان رساند اما در دیدار وسطی، به اولین پیروزیاش در تاریخ جامهای جهانی رسید. شاگردان طالبی در «بازی قرن» با آمریکا، حریف را شوکه کردند و یکی از احساسات برانگیزترین روزهای ایران در سالهای بعد از انقلاب را رقم زدند. در جامجهانی2006 آلمان، باز هم بهترین نمایش تیم در مسابقه دوم شکل گرفت. تیم برانکو البته در این مسابقه به پرتغال باخت اما به مراتب بهتر از دو بازی دیگر با پرتغال و آنگولا ظاهر شد. شاید اگر مدافعان تیم کمی بیشتر دقت به خرج داده بودند، پرتغال نمیتوانست در این مسابقه از سد ایران عبور کند. سناریوی آشنای دیدارهای دوم در برزیل نیز تکرار شد. تیم کیروش که بازی اول را با تساوی به پایان رسانده بود، در مقابل آرژانتین 90دقیقه حیرتانگیز و فراتر از حد تصور بود. مازیچ اول تیم را به پیکر این تیم زد و تیر خلاص با لئو مسی به طرف ایران پرتاب شد اما تقریبا همه دنیا، تحتتاثیر بازی ایران قرار گرفته بودند. اسکاتلند، آمریکا، پرتغال و آرژانتین، بخشی از کلکسیون افتخارات فوتبال ایران هستند. شاید چهارشنبهشب، نام اسپانیا نیز به این گنجینه ارزشمند اضافه شود.
یک تساوی در نبرد با اسپانیا، هواداران فوتبال ایران را در اوج سرخوشی و رضایت قرار خواهد داد. حقیقت آن است که تفاوت مهرههای دو تیم، بیش از چند گل بهسود رقیب خواهد بود اما شاید در زمین مسابقه، تفاوتها کمرنگ و کمرنگتر شوند. اگر این اتفاق رخ داد، صعود به مرحله بعد در دسترس ملیپوشان است اما به شرطی که جامجهانی برای ایران با همین دو نتیجه فوقالعاده تمام نشود و میزان رضایت بازیکنها از خودشان به اندازهای نباشد که آنها را از ادامه جنگیدن منصرف کند. جامجهانی78 برای ایران با همان نتیجه در مقابل اسکاتلند تمام شد و در سال98 نیز لذت پیروزی برابر آمریکا به حدی بود که موجب شد ستارههای تیم انگیزه چندانی برای بازی آخر نداشته باشند. حتی در صورت متوقفکردن اسپانیای بزرگ، رویای صعود فقط وقتی زنده خواهد ماند که شاگردان کارلوس کیروش، قبل از مسابقه آخر، نتایج دو دیدار قبلی را به سرعت فراموش کنند.