ستاره دوم در نیمه راه

بهروز رسایلی 

در فاصله 3روز مانده به آغاز مسابقات فصل جدید فوتبال ایران، بد نیست سری بزنیم به اردوی مدافع عنوان قهرمانی؛ باشگاه پرسپولیس که در طول روزهای گذشته، وضعیت آن به کلی تحت‌تأثیر اخبار و حواشی باورنکردنی رقیب سنتی قرار گرفت و چندان به چشم نیامد. در حقیقت استقلال آنقدر برای خودش داستان داشت که اصلا مجال تأمل در اوضاع و احوال پرسپولیس به رسانه‌ها نرسید. این خاموشی اما به‌معنای بی‌انگیزگی نیست. سرخپوشان با وجود کسب 6قهرمانی در 7سال گذشته، همچنان انگیزه بالایی برای تکرار موفقیت در مسابقات داخلی دارند. آنها حتما دل‌شان نمی‌خواهد موقعیت ممتاز و منحصربه‌فردی را که در اختیار دارند، از دست بدهند؛ نوعی استیلای جا‌افتاده بر لیگ که موجب رشک و غبطه رقباست.

   نیمی از مسیر ستاره دوم طی شد
مثل برق و باد طی شد. زمانی که پرسپولیس در انتهای لیگ شانزدهم به 9سال انتظارش پایان داد و قهرمان لیگ برتر شد، مدیران باشگاه تصمیم گرفتند به پیروی از سنت بسیاری از کشورهای اروپایی، یک ستاره به لوگوی خود اضافه کنند. چرا؟ چون 10بار موفق به کسب عنوان قهرمانی در مسابقات سراسری شده بودند؛ افتخاری که پیش از آن و حتی تا همین امروز نصیب هیچ تیم دیگری نشده است. در آن زمان الصاق ستاره به نشان پرسپولیس، حسابی مناقشه‌برانگیز شد، چرا‌که رقیب سنتی یعنی استقلال قائل به درج ستاره تنها به یاد قهرمانی در مسابقات قاره‌ای بود و به این ترتیب از اواسط دهه هشتاد 2ستاره به لوگوی استقلال اضافه شد. هر دوطرف هم کلی استدلال در تأیید سنت خود داشتند و این مجادله کماکان ادامه دارد. از اینکه بگذریم، حالا پرسپولیس با سرعتی غیرقابل تصور نیمی از راه کسب ستاره دوم را هم پیموده است. وقتی در بهار96 دهمین قهرمانی سراسری از راه رسید، کمتر کسی می‌توانست تصور کند در نیمه اول سال1402 این تعداد به 15قهرمانی افزایش یافته باشد اما فتح جام در فصول هفدهم، هجدهم، نوزدهم، بیستم و بیست‌ودوم چنین معجزه‌ای را ممکن کرد. تنها فرهاد مجیدی بود که در لیگ بیست‌ویکم جلوی تکرار قهرمانی‌های پرسپولیس را گرفت و هجوم دیوانه‌وار سرخ‌ها به عدد 20 و نصب ستاره دوم را با وقفه مواجه کرد اما تیم یحیی گل‌محمدی پس از آن به مسیر موفقیت بازگشت و حالا فقط 5قهرمانی با تغییر دوباره لوگوی باشگاه فاصله دارد.

   امیدها برای تکرار قهرمانی
پرسپولیس توانسته تا حد زیادی اسکلت اصلی تیمش را حفظ کند و این اتفاق مهمی است. بارها گفته شده در فوتبال ایران «گل‌نخوردن» به‌عنوان نخستین گام کسب عنوان قهرمانی تلقی می‌شود. قرمزها هم در طول سال‌های اخیر به‌خوبی نشان دادند این فرمول را بلد هستند. آنها برای فصل پیش رو نیز تمامی عناصر دفاعی اثرگذار خود را حفظ کرده و تازه محمدحسین کنعانی‌زادگان را هم به آن افزوده‌اند. ثبات کادرفنی نیز یک عامل مثبت دیگر است که می‌تواند پرسپولیسی‌ها را نسبت به تکرار موفقیت امیدوار نگه دارد.

   هراس‌های سرخ
در عین حال اما پرسپولیسی‌ها نگرانی‌هایی هم دارند که مهم‌ترین آنها قدرت‌گرفتن رقباست. اگرچه استقلال در بحران به سر می‌برد، سپاهان و تراکتور به‌خوبی تیم‌های خود را تقویت کرده‌اند و با حفظ کادرفنی، از مدعیان اصلی قهرمانی به شمار می‌روند. در فاز فنی هم پرسپولیس هنوز موفق به جذب مهاجم جدید نشده که این موضوع برای هواداران تبدیل به دغدغه‌ای جدی شده است.

قربانیان خشم یحیی
یک تیم منتخب از بازیکنانی که در پرسپولیس مورد غضب گل‌محمدی قرار گرفتند
یحیی گل‌محمدی در پرسپولیس کارنامه موفقی داشته و طبیعتا بسیاری از کارشناسان هم عملکرد او را تأیید می‌کنند. با این حال طی 2دوره حضور گل‌محمدی روی نیمکت سرخ‌ها، برخی بازیکنان هم با او به مشکل خوردند. به بهانه اظهارات اخیر سیامک نعمتی و کمال کامیابی‌نیا علیه سرمربی پرسپولیس، یک تیم منتخب از فهرست بازیکنان مغضوب یحیی چیده‌ایم.

    حامد لک: دروازه‌بانی بود که خود گل‌محمدی او را به پرسپولیس آورد و یک فصل بسیار درخشان در این تیم داشت اما نهایتا رو به افول گذاشت و در شرایطی نه‌چندان خوشایند از پرسپولیس رفت.

    جلال حسینی: صخره و ستون پرسپولیس در آخرین ماه‌های دوران بازی‌اش به دلایل کمتر فنی نیمکت‌نشین شد. نوع برخورد یحیی با جلال حسینی در اواخر لیگ بیست‌ویکم، یادآور بلایی بود که او بر سر مهدی مهدوی‌کیا آورد. نهایتا اما جلال بعد از بازنشستگی به کادرفنی پرسپولیس پیوست و امروز دستیار خود گل‌محمدی است.

    محسن ربیع‌خواه: مدافع و هافبک محبوب برانکو بود که از سوی یحیی گل‌محمدی مورد اعتماد قرار نگرفت و با کمی دلخوری از پرسپولیس رفت.

    محمد انصاری: مدافع چپ محجوب سرخپوشان هم در فضایی از این تیم جدا شد که آغشته به کدورت و دلخوری بود. انصاری به‌خاطر پرسپولیس از موقعیت‌های زیادی گذشت و حتی اگر باشگاه او را نمی‌خواست، باید به شکلی آبرومندانه و با رعایت‌ شأن و شئونات از این تیم می‌رفت.

    کمال کامیابی‌نیا: اظهاراتش علیه یحیی تازه‌تر از آن است که نیازی به یادآوری داشته باشد.
    مهدی مهدوی‌کیا: اصلا نیازی به توضیح در این مورد نیست.

    رامین رضاییان: مغضوب برانکو بود و مغضوب یحیی هم شد. در هیچ‌کدام از این موارد هم مسئله فنی در میان نبود. رامین مدافع- هافبک کم‌نظیری است که مربیانش به سختی می‌توانند او را تحمل کنند.

    جواد کاظمیان: داستان او مربوط به دوره اول حضور یحیی گل‌محمدی در پرسپولیس است. کاظمیان در لیگ دوازدهم از پرسپولیس کنار گذاشته شد و مصاحبه‌های تندی علیه سرمربی تیم انجام داد.

    مهرزاد معدنچی: وضعیت مهرزاد هم شبیه کاظمیان است. از معدنچی نقل‌قول معروفی به یادگار مانده که می‌گوید یحیی در لیگ دوازدهم پیش از بازی با تراکتور گرمکنش را روی سرش انداخته و در رختکن خوابیده بود!

    سیامک نعمتی: بازیکن چند پسته پرسپولیس، همین تابستان از جمع قرمزها جدا شد و تقریبا تمام اقوام نسبی و سببی‌اش علیه یحیی گل‌محمدی استوری گذاشتند!

    مهدی عبدی: او هنوز در پرسپولیس است اما به ندرت مورد اعتماد یحیی قرار می‌گیرد. آمار عبدی زیرنظر گل‌محمدی فصل به فصل بدتر شده و برای مدت‌ها حتی به‌عنوان بازیکن ذخیره هم فرصت حضور در میدان را پیدا نمی‌کند.