بهروز رسایلی
شاید در ظاهر اینطور به‌نظر برسد که پرسپولیس به‌واسطه حفظ اسکلت تیمی‌اش، عملکردی موفق در پنجره نقل‌وانتقالات تابستان داشته اما در حقیقت همه‌‌چیز این‌قدرها هم مثبت و روشن نیست. چه‌بسا بهترین تعبیر برای توصیف نقل‌وانتقالات پرسپولیس، عبارت «غلط‌انداز» باشد. نوعی رضایت مصنوعی بین عمده هواداران و مخاطبان وجود دارد که شاید تناسبی با واقعیت نداشته باشد. صد البته هنوز پنجره بسته نشده و شاید چند خرید دیگر، فضا را متحول کند، اما فعلا شرایط مطلوب نیست. بیایید خط‌به‌خط مرور کنیم تا شاید مسئله روشن‌تر شود.
درون دروازه| مهم‌ترین موفقیت پرسپولیس، حفظ علیرضا بیرانوند بود؛ دروازه‌بانی که چیزی نمانده بود از جمع سرخپوشان جدا شود و حتی پیراهن رقیب سنتی را به تن کند. در عین حال اما پرسپولیس در همین خط احمد گوهری را از دست داده و جذب یک دروازه‌بان دوم مطمئن به یکی از دغدغه‌های بزرگ یحیی گل‌محمدی تبدیل شده است. به هر حال گوهری گلری بود که به‌عنوان مهره رزرو می‌شد روی او حساب کرد اما امسال جدا شد و روشن نیست دروازه‌بان بعدی با چه کیفیتی جذب شود.
خط دفاع| پرسپولیس در خط دفاع یک خرید بزرگ داشت و محمدحسین کنعانیزادگان را جذب کرد. اساسا استخدام همین بازیکن هم بود که باعث اشتباه محاسباتی در تحلیل نقل‌وانتقالات قرمزها شد. البته که کنعانیزادگان کیفیت بالایی دارد اما او در حالی جذب شد که پرسپولیس در آن پست مرتضی پورعلی‌گنجی و گولسیانی را داشت و شاید نیاز ضروری به جذب یک بازیکن جدید را حس نمی‌کرد. همین حالا چگونگی استفاده همزمان از این 3مدافع، به یک چالش برای کادرفنی تبدیل شده است. در عوض پرسپولیس مدافع چپ نگرفت و در پست مدافع راست هم در آستانه از دست دادن وحدت هنانوف است.
خط میانی| پرسپولیس در این خط با 2ریزش «خودخواسته» مواجه شد. سرخپوشان کمال کامیابی‌نیا را به‌عنوان یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ خود از دست دادند، سیامک نعمتی هم دیگر بازیکنی بود که رفت. در عوض یحیی گل‌محمدی در یک انتخاب بحث‌برانگیز مسعود ریگی را گرفت و این در حالی است که با وجود میلاد سرلک و سینا اسدبیگی، اصلا روشن نیست به ریگی بازی برسد. بسیاری بر این باورند که با توجه به شرایط سنی و فنی ریگی، جذب این بازیکن اولویت چندانی نداشت و شاید بهتر بود یحیی، کمال را نگه‌می‌داشت.
خط حمله| دردسر اصلی اینجاست؛ جایی که پرسپولیس عیسی آل‌کثیر، شیخ دیاباته و لئاندرو پریرا را از دست داده و تا این لحظه تنها شهاب زاهدی را گرفته است. پریرا بازیکن باکیفیتی نبود اما دیاباته طی همان دقایق کوتاه بازی برای پرسپولیس 3گل مهم زد. عیسی هم مهره مورد علاقه یحیی به شمار می‌رفت و این مربی حساب ویژه‌ای روی او بازکرده بود. حتی اگر آل‌کثیر می‌ماند هم پرسپولیس یک مهاجم دیگر می‌خواست. بنابراین امروز ضرورت جذب فوروارد در اردوگاه سرخ‌ها هر چه بیشتر حس می‌شود، هرچند هنوز خبری نیست. از سوی دیگر بیم آن می‌رود که دوباره پای مهاجمان خارجی از جنس پریرا و شرزود تمیروف به پرسپولیس باز شود؛ کسانی که نبودن‌شان به‌مراتب بهتر از بودن‌شان است. با این تفاسیر آیا پرسپولیس تا این لحظه نقل‌وانتقالات موفقی داشته است؟
غلط‌انداز
آیا پرسپولیس در نقل‌وانتقالات موفق بوده؟ مقایسه ورودی‌ها و خروجی‌های این تیم چه می‌گوید؟
در همینه زمینه :
نکته
یادداشت
کارشناس