سرگیجه

 کاملا آگاهیم که ذات فصل نقل‌وانتقالات با شایعات فراوان و بعضا ضد‌ونقیض گره خورده است. به‌هرحال، یک‌سری بازیکن همیشه در کانون توجه هستند و در موردشان اخبار زیادی منتشر می‌شود. با این حال، اتفاقی که در این پنجره تابستانی برای مهدی طارمی رخ داد، به‌معنای واقعی کلمه تبدیل به یک پدیده خسته‌کننده و غیرقابل تحمل شده است. مهاجم ایرانی پورتو تنها یک فصل دیگر با این باشگاه قرارداد دارد و از نظر اصول فوتبال حرفه‌ای، این بهترین زمان ممکن برای فروش بازیکن به‌حساب می‌آید. به همین دلیل هم این روزها شاهد اوج‌گیری اخبار مربوط به مهدی طارمی هستیم؛ اینکه به این تیم می‌رود یا راهی آن یکی تیم می‌شود. اینها تا یک حدی می‌توانست منطقی و طبیعی باشد اما کار کم‌کم از روال خارج شده است. این حجم از خبرهای ضد‌ونقیض که بعضی از آنها هم ترجمه مطالب منتشر شده در رسانه‌های خارجی است، مغز مخاطبان را مستهلک کرده است.
طارمی در یک ‌ماه گذشته تقریبا به همه باشگاه‌های اسم و رسم‌دار دنیا لینک شده است؛ از بایرن‌مونیخ و منچستریونایتد تا اینتر و دورتموند. با این حال، پرتکرارترین اسمی که طی این چند روز کنار نام طارمی مطرح شد، میلان ایتالیا بود. کار تا آنجا پیش رفت که برخی رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها به صراحت و با قطعیت از انتقال طارمی به روسونری خبر دادند اما در پایان هفته گذشته موج جدیدی از این اخبار مبنی بر دور‌شدن مهاجم ایرانی از سرخ‌و‌سیاه‌های میلان به انتشار رسید. در همین راستا گفته شد میلان اولویت‌های دیگری دارد و اگر به نتیجه نرسد، آنگاه سراغ طارمی خواهد رفت. راستش این است که چنین وضعیتی کاملا ملال‌آور شده؛ مخصوصا که می‌بینیم مدافع اهل کره‌جنوبی یعنی کیم مین‌جائه خیلی بی‌سروصدا راهی بایرن‌مونیخ می‌شود و گران‌ترین خرید آسیایی تاریخ باشگاه لقب می‌گیرد. از وسوسه پولساز لایک و کلیک مطلعیم، اما کاش کمی هم برای ذائقه مخاطب ایرانی و ‌شأن و شخصیت او احترام قائل باشیم و هر خبری را در هر سطحی از اعتبار «تیتر یک» نکنیم.