افرادی که به خودکشی فکر میکنند در مواجهه با احساساتی مانند بیچارگی، خودتخریبی، انزوا و تنهایی و برای دستیابی به راحتی و آرامش راهی جز مرگ نمیبینند، اما از لحظهای که فرد تصمیم به خودکشی میگیرد تا زمان عملیاتی کردن تصمیمش، فرصتهایی طلایی وجود دارد که میتوان از آنها برای تغییر تصمیم فرد استفاده کرد. برای این امر لازم است بدانیم چه چیزهایی نباید و چه چیزهای باید بگوییم تا فردی را که میخواهد خودکشی کند، به زندگی برگردانیم. در جامعه تصوراتی از خودکشی وجود دارد که میتواند بسیار مخرب باشد و در موارد بسیاری سبب سهلانگاری و کوتاهی دیگران در کمک کردن به این افراد میشود. موارد زیر نمونههایی از این تصورات غلط به شمار میآید:
کسی که تهدید به خودکشی میکند یا از آن حرف میزند، خودکشی نمیکند.
هر کسی که سعی میکند خودکشی کند، دیوانه و روانپریش است.
اگر کسی بخواهد خودش را بکشد، هیچ چیزی نمیتواند مانع او شود.
کسانی که خودکشی میکنند، به دریافت کمک از سوی اطرافیان تمایلی ندارند.
حرف زدن از خودکشی و سؤال کردن اطرافیان از شخص، او را در اجرای تصمیمش مصمم میکند.
تصورات اشتباه که مانع کمک میشوند
در همینه زمینه :