ارث من؟ بدهی!

علی خطیر، سرپرست جدید باشگاه استقلال در یکی از نخستین اظهارنظرهایش در این منصب، جمله‌ای کاملا تکراری به زبان آورد. او پیرامون بدهی‌های کلان و سرشار استقلال سخن گفت و در نهایت جمع‌بندی کرد که «باشگاه کاملا ورشکسته است». در حقیقت همه ما منتظر بودیم استاد همین جملات را به زبان بیاورد؛ چنان که تک‌تک مدیران قبلی نیز همین حرف‌ها را زده بودند. قبل از خطیر، حجت کریمی از کوه بدهی‌های باشگاه حرف زده بود، پیش از او علی فتح‌الله‌زاده گفته بود در استقلال 600‌میلیارد تومان بدهی روی سرش ریخته، پیش از او مصطفی آجورلو همین حرف‌ها را زده و حتی گفته بود نمی‌داند طلب پادوانی را چطور باید بدهد، پیش از همه اینها هم احمد مددی گفته بود استقلال را با 50میلیارد تومان بدهی تحویل گرفته است. شک نکنید که این روند را تا خیلی عقب‌تر هم می‌توانستیم ادامه بدهیم، اما حتی مرور تیتروار اسامی مدیران هم از حوصله این مطلب خارج است.
اینکه چطور بدهی 50‌میلیاردی استقلال در دوران مددی در مدت حدود 3سال به بدهی 600‌میلیاردی در دوران فتح‌الله‌زاده تبدیل شد یک بحث مهم است. به هر حال با هیچ شعبده‌ای نمی‌توان عدد مورد نظر را 12برابر افزایش داد و الان نگرانیم که بدهی استقلال در دوران خطیر حتی بیشتر از این حرف‌ها شده باشد. با این حال چیزی که بیشتر از آن سر در نمی‌آوریم، این است که وقتی وضع استقلال تا این حد نامساعد به‌نظر می‌رسد، مدیران مختلف چرا برای رسیدن به مدیریت باشگاه اینطور بی‌تابی می‌کنند و بعد هم که می‌آیند دست به هر کاری می‌زنند تا بمانند؟ خب مگر سرتان درد می‌کند که خودتان را گرفتار چنین شرایطی می‌کنید؟ مگر اینکه اهداف دیگری داشته باشید که خب ما به آنها ورود نمی‌کنیم! عجیب اینکه بین همه نفرات نام‌برده، فقط مصطفی آجورلو قول داد باشگاه را بدون بدهی تحویل نفر بعدی بدهد، اما خود او بیشترین بدهی را به جا گذاشت و رفت. حالا هم بترسید از میراث خطیر...!