پایان یک دوران

نسرین کشفی

برای بیش از یک دهه، فیلم‌های ابرقهرمانی آمریکایی بزرگ‌ترین، سودآورترین و محبوب‌ترین فرانچایزهای سینمایی بوده‌اند و طرفداران بسیاری در سرتاسر جهان داشتند. کمپانی «مارول کمیکز» در سال 2008با «مرد آهنی» فاز اول «جهان سینمایی مارول» Marvel Cinematic Universe یا به اختصار (MCU) را آغاز کرد و آن را تا سال 2012ادامه داد. فازهای دوم (2013تا 2015) و سوم (2016تا 2019) دوران اوج MCU بود که طرفدارانش در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی درباره پیش‌پا‌افتاده‌ترین جزئیات این فیلم‌ها هم با شور و هیجانی وصف‌ناشدنی‌ نظریه‌پردازی می‌کردند. «دیسی کمیکز» که از سال 2002قصد داشت ابرقهرمانانش را در فرانچایزی گرد هم آورد، به‌دنبال شکست تجاری «گرین لانتر» در سال 2011این ایده را تا سال 2013که «جهان توسعه‌یافته دی‌سی» DC Extended Universe یا به اختصار (DCEU) را با «مرد پولادینِ» سوپرمن معرفی کرد به تأخیر انداخت. از این تاریخ به بعد، دی‌سی برای جانماندن از رقیب دیرینه‌اش هر سال یک یا دو فیلم ابرقهرمانی راهی پرده کرده و مارول هم فیلم‌ها و سریال‌های ابرقهرمانی متعددی را که دیگر حساب‌شان از دست‌ دررفته در فازهای چهارم (2021تا 2022)، پنجم (2023تا 2025) و ششم (2025تا 2027) MCU گنجانده است. با همه اینها، تماشاگران دیگر مثل سابق از ابرقهرمانان استقبال نمی‌کنند و این فیلم‌ها نمی‌توانند هزینه‌های سنگین تولید و تبلیغات‌شان را بازگردانند و به سوددهی برسند. سال گذشته دو فیلم «بلک آدام» و «موربیوس» و امسال نیز دو فیلم «فِلش» و «شِزم! خشم خدایان» روی پرده رفتند و آنطور که انتظار می‌رفت مورد استقبال دوستداران ژانر ابرقهرمانی قرار نگرفتند. حتی «مرد مورچه‌ای و زنبورک: شیدایی کوانتومی» که وضعیت بهتری از این 4فیلم داشت، تنها 476میلیون دلار فروش کرد و از دو قسمت دیگر مجموعه «مرد مورچه‌ای» که فروشی بالاتر از 500میلیون دلار داشتند، کمتر فروخت. چرا ابرقهرمانان دیگر فاتحان بی‌چون‌وچرای گیشه نیستند؟ آیا دوره ابرقهرمانان سرآمده یا تماشاگران اشباع شده‌اند و حداقل برای مدتی علاقه‌ای به موجوداتی با لباس‌های چسبان و قدرت‌های اسطوره‌ای ندارند؟ در این دو صفحه جواب این سؤال‌ها را پیدا می‌کنید.