آیا حجاب محدودیت است؟ پاسخ به پرسش‌هایی درباره حجاب و حضور زنان درجامعه
ارمغان حجاب
در ابتدا این سؤال مطرح می‌شود که منظور از محدودیت چیست؟ اگر منظور از محدودیت، محـدودشدن فرد به یک نوع پوشش خاص یا محـدود بودن فرد در حفظ اندام‌هایش از دید نامحرمان است، باید گفت بله، حجاب محدودیت است اما محدودیتی که برای فرد محـدود‌شده و برای دیگر افراد اجتماع آرامش روان و نوعی آزادی روحـی به همراه می‌آورد. درواقع حتی کسانی که با حجاب مخالف هستند یا آن را دست‌وپا گیر می‌دانند، خودشان نیز به این موضوع اعتراف دارند که حجاب اگرچه شخص را در برخی زمینه‌ها محـدود می‌کند اما نتیجه‌اش چیزی ارزشمندتر و گرانبهاتر است که محدودیت به‌وجود آمده در برابر آن بسیار اندک و این محدودیت در کنار آن دستاورد گرانبها بسیار پرارزش می‌شود. تنها حجاب نیست که چنین محدودیتی را به همراه می‌آورد بلکه در زندگی اجتماعی که انسان‌های اجتماع‌گرا دارند انواع محدودیت‌ها پدید می‌آید که مورد قبول و برای تک‌تک افراد ارزشمند و مفید است. حجاب نیز نوعی محدودیت است مثل دیوارهای اطراف یک خانه که هرچه صاحب‌خانه لوازم و وسایل و چیزهای مهم‌تری در خانه دارد دیوارها بلندتر و محکم‌تر و نفوذناپذیرتر است. حجاب دیوار و حصاری است تا هرکس به‌راحتی از زیبایی‌ها و زینت‌های یک زن بهره شخصی نبرد؛ لذا حجاب نوعی محدودیت است که برای صاحبش مصونیت به ارمغان می‌آورد.
حالا 4تار موی خانم، شده مسئله جمهوری اسلامی؟ زمان حضرت رسول و ائمه، بی‌حجابی داشتیم، اما برخوردی از حضرات ندیدیم. اهتمام اصلی اهل‌بیت در جهت تحقق عدالت بوده است.
مسئله حجاب بی‌شک امروز از بی‌اعتنایی یا کم‌اهمیتی به یک حکم الهی، فراتر رفته، نشان استقلال فرهنگی کشور در مقابل بی‌هویتی زن غربی است. پروژه سنگین دشمن در وابستگی هویت زن مسلمان به دنیای مدرن، جای انکار ندارد و میلیون‌ها دلار هم خیلی روشن خرج می‌کنند. میدان مبارزه روشن است. انقلاب اسلامی ایران هم در این وانفسای فرهنگی دنیای امروز که همجنس‌گرایی قانون است، کازینو کف خیابان آمده و برهنگی کامل، عادی است، رسماً امامزاده‌ای را تأسیس کرده است. این کم توفیقی نیست. البته متهم برنامه‌های فرهنگی خود حاکمیت است و جای انکار ندارد. پس اولا مسئله، حجاب نیست، لذا با آحاد خانم‌های شل حجاب، مشکلی نداریم. البته گرفتار عیبی هستند که باید تلاش و رفعش کنیم.
مگر من و شما عیب نداریم؟! مشکل اصلی ما با آن جریانی است که با سوءاستفاده از مسئله خانوادگی یک ملت، می‌خواهد زنان ما را بی‌هویت کند. زمان حضرات اهل‌بیت ما با این جریان ضد‌فرهنگی، عملا روبه‌رو نبودیم، لذا برخوردی هم در این جهت نمی‌بینیم، هر چند در اوامر حکومتی حضرت رسول نسبت به اهل ذمه، نهی از بدحجابی وجود دارد. کما اینکه توبیخ امیرالمومنین نسبت به اهل بصره، نسبت به اختلاط زن و مرد وجود دارد. البته درست است، تمرکزی وجود ندارد، چون اصلا جریان بی‌هویتی زن را به این صورت فعلی نداریم. امروز دشمن روی هر زخم کوچک و بزرگ می‌نشیند تا پروژه خودش را دنبال کند. گشت ارشاد برخی مواقع بد برخورد می‌کند؛ اینکه جای انکار ندارد، اما مسائل را باید اصلی و فرعی کرد. مسئله اصلی، بازی نکردن در پروژه دشمن در شعار «حجاب، بی‌حجاب» است.
اگـر حجـاب و عفـاف موجـب رشـد جامعـه می‌شود، چـرا کشورهای غربی با وجود اینکه حجاب ندارند پیشرفت‌های بیشتری نسـبت بـه جمهوری اسلامی داشته‌اند؟
اول اینکه پیشرفت‌های کشورهای غربی دلایل دیگری دارد. از مهم‌ترین آنها چندصدسال استعمار کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای جنوبی است. مشهور اسـت پرتغالی‌ها آنقدر از آفریقا طلا غـارت کـرده بودنـد کـه طلا در آنجـا بی‌ارزش شـده بـود! یـا اینکـه کشـور اسـپانیا ۴۶میلیـون جمعیـت دارد ولـی ۵۰۰میلیـون نفـر بـه زبان اسپانیایی صحبت می‌کنند! چون سال‌ها آمریکای لاتین تحـت استعمار آنها بود! یا نیمی از آفریقا به زبان فرانسوی صحبت می‌کنند چون مستعمره آنها بوده‌اند! یا بریتانیا به قدری مستعمراتش را گسترش داد که مدعی شد آفتاب در آن هرگز غروب نمی‌کند! (یعنی از غرب تا شرق در تصرف آنها بود!) و قرن‌ها با چپـاول دیگر ملت‌ها، خرج کردنـد تـا کشـور خودشـان را آبـاد کننـد و از طرفـی بـا کارشـکنی مانـع پیشـرفت کشورهای غیرهمسو می‌شوند؛ مثل تحریم یا ترور دانشمندان و هر خرابکاری دیگر. با این همه به تأیید پایگاه استنادی بین‌المللی، ایران سریع‌ترین رشد علمی را در جهان داشته و در بین ۲۵۰کشور به رتبه۱۶ رسیده است. البته بعضی ویژگی‌های مثبت مثل نظم، سختکوشی، کار دقیق و امثالهم هم در پیشـرفت کشـورهای غربـی مؤثر بـوده اسـت ولـی از قضـا آنچـه باعـث از‌هـم‌گسیختگی، افسردگی و انحطاط اخلاقی است، رعایت‌نکردن احـکام الهی است، مثل آزادی‌های افراطی، مصرف الکل، لذتگرایی و... . مقصود اینکه پیشرفت یا پسرفت یک کشور مولفه‌های بسیار زیادی دارد. به استناد منابع غربی، ارزش‌های اخلاقی که با متغیر حجاب ارتباط دارد، از قضا به کمترین حـد رسیده‌اند. به‌عنوان مثال، طبق گزارش بین‌المللی Map Family World کشوری مثل فرانسه نزدیک به 60درصد تولدهای آن خارج از خانواده است. در برخی مدارس شهرهای اروپایی مثل هامبورگ آلمان، اگر دانش‌آموزی پـدر و مادرش معلوم باشد، مایه تفاخرش است! غرب به قدری پیشرفت کرده که با حیوان و اشیاء هم
ازدواج می‌کنند!
اروپایی که امروز ادعا می‌کند زن در آنجا آزاد است، تا نیم قرن پیش به زن اجازه نمی‌داد که در مال شخصی خودش تصرف کند! یعنی مثلا یک زن اروپایی یا آمریکایی، تا 50، 60سال قبل از این، اگر میلیون‌ها ثروت داشت، خودش حق نداشت که از این ثروت، به میل و اراده خودش استفاده کند؛ باید در اختیار شوهر یا پدر و یا برادرش می‌گذاشت و آنها هم به میل خودشان از ثروت آن خانم - یا برای او و یا برای خودشان - استفاده می‌کردند! در اسلام، اینطور نیست. در اسلام، زن مالک ثروت خود است. شوهرش راضی باشد، یا راضی نباشد؛ پدرش راضی باشد، یا راضی نباشد - فرقی نمی‌کند - او می‌تواند ثروت و مال و اندوخته خود را مصرف کند و ربطی به کس دیگری ندارد. نظر اسلام، این است. در حمایت از استقلال اقتصادی زنان، دنیا 13قرن است که از اسلام عقب است. اسلام این را 13قرن قبل گفته است؛ ولی در اروپا تازه 40، 50سال و در بعضی از کشورها کمتر از این مدت است که تازه شروع کرده‌اند به زن اجازه دهند که در مال و ملک خود، دخل و تصرف کند! اسلام، از این جهت هم جلو است. رهبر معظم انقلاب نیز در این‌باره می‌فرمایند: «دشمنان ما از اول انقلاب مسئله زن را مطرح می‌کردند؛ ادعای گزاف می‌کردند که از زن ایرانی می‌خواهند حمایت کنند. اخیرا هم به بهانه حجاب و مانند اینها باز قضیه زن را مطرح کردند و همان تلاش‌های در واقع ناکام را دوباره دارند تکرار می‌کنند. خب، حالا یک وقتی چند سال قبل در یک جمع یک نفر از من پرسید که شما در قضیه زن در مقابل غرب چه دفاعی دارید؟ من گفتم من دفاع ندارم، من حمله دارم! آنها باید دفاع کنند، آنها باید جواب بدهند. زن را تبدیل به کالا کرده‌اند. دفاع؟ من دفاع نمی‌کنم. ما مدعی هستیم در قضیه زن. خب حالا مسئله چیست؟ اینکه شما می‌بینید ناگهان وسایل تبلیغاتی و رسانه‌های رسمی و دولتی آمریکا و انگلیس و بعضی جاهای دیگر و مزدورانشان و دنباله‌روانشان ناگهان هجوم می‌آورند در یک برهه‌ای سر قضیه زن و یک بهانه‌ای هم پیدا می‌کنند [مثل] مسئله حجاب و مانند این چیزها، علتش چیست؟ چرا این کار را می‌کنند؟ آیا اینها واقعا می‌خواهند از حقوق زن، و زن ایرانی دفاع کنند؟ اینها مگر همان کسانی نیستند که اگر می‌توانستند آب را به روی این ملت ببندند، می‌بستند؟ اینها دلشان برای زن ایرانی سوخته؟ اینها داروی کودکانی را که دارای بیماری پروانه‌ای هستند، ممنوع کردند، تحریم کردند؛ تحریم همه‌جانبه ملت ایران. اینها دلسوز زن ایرانی‌اند؟ کسی ممکن است این را باور کند؟
پس قضیه چیست؟ حقیقت مسئله این است که زن باشرف و بااستعداد ایرانی یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌ها را به تمدن غرب زده. اینها دلشان پُر است؛ [این کار را] زن‌ها کردند. غیر از مجموع حرکت جمهوری اسلامی، به‌خصوص زن ایرانی یکی از مهم‌ترین ضربه‌ها را به داعیه‌های غربی و دروغ‌های غربی وارد کرده. چطور؟ اینها سال‌ها‌ست 200سال است که می‌گویند زن اگر چنانچه از قیود اخلاقی و شرعی و مانند این چیزها رها نشود، نمی‌تواند پیشرفت کند، نمی‌تواند به مقامات عالی علمی و سیاسی و اجتماعی و غیره برسد؛ این جوری دارند می‌گویند. شرط رسیدن زن به رتبه‌های بالای اجتماعی و سیاسی و غیره این است که این قیود اخلاقی را رها کند.»5/5/1401
چرا بیشتر محدودیت‌ها برای خانم‌هاست؟
اگر مقصود، برخی مسائل اجتماعی مثل حجاب یا رفت‌وآمد و... است، باید گفت هر محدودیتی بد نیست و بسیاری از محدودیت‌ها ناگزیر است. مثلا همه دوست دارند در خانه‌ای ویلایی با یک چشم‌انداز سرسبز و زیبا زندگی کنند، اما واقعیت‌ها موجب می‌شود، در بسیاری از مناطق دیوارها و درهای محکم، به یک منظره زیبا ترجیح داده شود. همه اینها برای حفظ امنیت و سلامت خود و خانواده است. بسیاری از مقامات مهم در دنیا، محدودیت‌های امنیتی سنگینی دارند و نمی‌توانند آزادانه و هروقت اراده کردند، در کوچه و خیابان راه بروند و خرید کنند. این محدودیت‌ها به‌دلیل جایگاه و اهمیت آنهاست و چاره‌ای از آن نیست. جایگاه خانم‌ها در اسلام بسیار ارزشمند است و همین امر باعث شده که محدودیت‌های بیشتری برای حضور آنها در اجتماع قرار داده شود. البته این به معنی نبود هیچ محدودیتی برای آقایان نیست، بلکه مدل این محدودیت‌ها متفاوت است.
چرا می‌گوینـد امنیت دختران فقط با حجاب فراهم می‌شود درحالی‌که بدون حجاب هـم می‌توان امنیـت داشــت؟
امنیت یک مفهوم نسبی است؛ یعنی امنیت انواع مختلفی دارد. مثلا شما از اموالتان محافظت می‌کنید. اگر مقداری پول خرد داشته باشید، ممکن است روی میز آنها را رها کنید. اگر پول نقد داشته باشید، آن را در کشو یا کمد قرار می‌دهید. اگر پول‌ها از یک مقدار بیشتر شود، آن را در بانک قرار می‌دهید که از امنیت آنها مطمئن شوید. اگر طلا و جواهرات داشته باشید، برای مراقبت از آنها اقدامات بیشتری انجام می‌دهید. پس امنیت یک مفهوم عمیق است خصوصا برای خانم‌ها. فراهم‌شدن امنیت برای خانم‌ها فقط با حجاب ممکن نیست؛ اما بدون‌شک حجاب یکی از مهم‌ترین ابزارهای تأمین امنیت برای خانم‌ها در تمام دنیاست. خوشبختانه آمار خشونت و ایجاد مزاحمت برای خانم‌ها در کشور ما، نسبت به کشورهای غربی (یا شرقی) بسیار کمتر است. در کشورهایی که قوانین پوشش برای خانم‌ها بازتر است، هر مقدار که میزان پوشش خانم‌ها کمتر می‌شود، امنیت آنها نیز کاهش پیدا می‌کند. آمار وحشتناک تجربه‌های خشونت و مزاحمت برای خانم‌ها در کشورهای غربی و شرقی، چیز پنهانی نیست و با یک جست‌وجوی ساده قابل‌مشاهده است؛ بنابراین امنیت تنها با حجاب تأمین نمی‌شود اما حجاب و پوشش مناسب یکی از مهم‌ترین ابزارهای تأمین امنیت است.
اگر یک تار موی دختر معلوم باشد اتفاق خاصی می‌افتد؟ دنیا به آخر می‌رسد؟
اگر یک تار مو در غذایی خوب و خوشمزه باشد، آیا دنیا به آخر می‌رسد؟ طبیعتا خیر. این تار مو حتی مزه و طعم غذا را هم تغییر نمی‌دهد، اما بسیاری از افراد در چنین حالتی دچار دل‌زدگی شده و آن غذای خوب و خوشمزه در نظرشان کم‌ارزش می‌شود. از سوی دیگر ماجرای سؤال یکی از اصحاب امام‌صادق(ع) در این زمینه آموزنده است. به این مضمون که روزی یکی از یاران امام‌صادق(ع) خدمت ایشان رسید و گفت در یک کوزه روغن یا روغن زیتون یک موش افتاده، آیا می‌شود آن روغن را خورد؟ امام‌صادق(ع) فرمودند: نمی‌توانی آن را بخوری. مرد گفت آقا یک موش کوچک‌تر از آن است که باعث شود غذای خود را کنار بگذارم و از خیر روغن‌های گران‌قیمت بگذرم. امام‌صادق(ع) فرمودند: آن چیزی که درنظر تو کوچک است، موش نیست. این دین است که درنظر تو کوچک است. بنابراین وقتی از این زاویه به ماجرا نگاه کنید متوجه می‌شوید که یک تار مو شاید به‌خودی‌خود اهمیتی نداشته باشد اما وقتی به این توجه کنیم که حتی نمایش یک تار مو هم، سرپیچی از فرمان خداوند آسمان‌ها و زمین و خالق همه عالمیان است، مشخص می‌شود که نمایش حتی یک تار مو به نامحرم هم مهم است.چطور ممکن است ما که هر روز دست دعا و درخواست برای مسائل مختلف پیش خداوند دراز می‌کنیم و نعمت‌های مختلف را درخواست می‌کنیم، در عمل به دستورات خداوند سستی کنیم؟
در همینه زمینه :
